Boek eert overleden marechaussee Jeroen Severs
Eerbewijs voor Zoelmonder
zoelmond • Auteur en inspecteur bij de politie Jim de Koning (54) heeft, als eerbetoon aan de overleden Zoelmondse marechaussee Jeroen Severs, een boek geschreven. "We mogen hem nooit vergeten."
Jim heeft veertien jaar bij de Marechaussee gewerkt. Dat is de link met dit verhaal. Hij is één van de vaste auteurs bij Just Publishers, de uitgeverij van 'Onder Vuur'. "Bij een goed verhaal spitsen mijn oren zich. Dat had ik ook hiermee. Ik heb Emiel Jansen, de collega en vriend van Jeroen Severs over wie het verhaal gaat leren kennen op een filmset. Dat was zo'n tweeënhalf jaar geleden." Vervolgens zag Jim een documentaire over de hinderlaag in 2004 in Irak, waarbij de Zoelmondse marechaussee omgekomen is. "Ik heb toen het verhaal van Jeroen Severs erbij gepakt en in combinatie met het nog meer bespreekbaar maken van PTSS binnen defensie en de marechaussee de medewerking van Emiel gevraagd om dit boek te maken." Daarmee is meteen motief nummer één voor het boek duidelijk. "Motief twee is dat we de herinnering aan Jeroen Severs levend willen houden." Het boek gaat ook over de bron van Jeroens vriendschap met Emiel. "Ik heb Emiel van tevoren gezegd dat ik het hem niet makkelijk zou maken. Want ik zou gaan doorvragen om de details over de hinderlaag boven water te krijgen die de levendigheid van het verhaal vergroten." Het zou Emiel terugwerpen in zijn emoties. De adjudant bij de Marechaussee wist dat er na ieder gesprek een paar slechte nachten voor hem aan vastzaten. "Daarom hebben we besloten om, als de onderwerpen te heftig zouden zijn, bij hem thuis af te spreken. Ik heb ook de medewerking gekregen van de ouders van Jeroen, Henk en Greet Severs. Daar ben ik hen dankbaar voor."
Een opmerkelijk gegeven naast dit verhaal is dat Jeroen Severs een sleutelrol heeft gespeeld in de zoektocht naar de moordenaar van Nicky Verstappen.
Zonderling figuur
"Hij was met het groepje dat Nicky gevonden heeft. Jeroen zag een zonderling figuur langsfietsen en sprak hem aan. De man antwoordde dat hij Jos B. uit Simpelveld was. Jeroen heeft daar een proces-verbaal van gemaakt. Later bij de DNA-onderzoeken is gebleken dat de notitie die Jeroen over Jos B. heeft gemaakt hem naar voren heeft gebracht als mogelijke dader. Als Jeroen die naam niet had opgeschreven, dan hadden we dit waarschijnlijk niet geweten."
Werkelijkheid
Het schrijven van 'Onder Vuur' heeft anderhalf jaar in beslag genomen. Dat is volgens de auteur een gezond tijdspad. "Dit vlotte redelijk. Dit is vrij normaal. Ik heb een verslag van de werkelijkheid gemaakt in de ik-vorm met de stem van Emiel die door het boek heen klinkt." Jim heeft ook rapporten geraadpleegd van leidende figuren uit de reddingsoperatie. "Alles met het doel om de lezer zich zo goed mogelijk te laten verplaatsen in de wereld van Emiel en Jeroen." Hij heeft ook research gedaan voor de episode over Nikki Verstappen. "Ook Jeroens ouders hebben me geholpen met wat hij thuis vertelde over zijn werk, hoewel dat weinig was."
De auteur benadrukt dat alles in 'Onder Vuur' op waarheid is gebaseerd. Nergens lopen fictie en feiten door elkaar. "In ieder geval is minstens 95 procent waargebeurd. Zoals altijd zitten er witte vlekken op punten waar het de leesbaarheid van het verhaal dient. Dan gooi ik er soms een sausje overheen, zonder dat dit afbreuk doet aan de beschreven ervaringen in het boek." Een scene leende zich voor zo'n specifiek sausje. Op enig moment keren Emiel en zijn collega's terug op Kamp Smitty. Daar worden ze beschoten. Na een lange nacht in de hinderlaag gaan ze de bunker in. Emiel weet daarover een verhaal te vertellen. Ze nemen frikandellen mee die bunker in. Een jongen van een jaar of twintig vraagt of er mayonaise is. Nee, die hadden ze vergeten. Hij gaat terg naar het kamp om de mayo te halen. "Dit incident heb ik uitvergroot om aan te geven dat zo'n knaap blind is voor de gevaren. Het is net of hij in een PlayStation schietspelletje zit. Dit heb ik gebruikt als metafoor om dit tafereel te duiden."
Of het wel of niet een taboe is, laat Jim aan ervaringsdeskundigen over. "Onder Vuur moest er komen, om PTSS meer bespreekbaar te maken. Jeroens moeder vindt het boek een monument voor Jeroen. De reacties zijn hartverwarmend. Daar doe ik het ook voor."
'PTSS meer bespreekbaar maken'