'Restauratie voelt voor ons als missie'
lienden • Of prinses Beatrix na de restauratie van zorgmolen De Hoop het lintje door komt knippen is nog even de vraag. Ze is in elk geval al wel door de eigenaren Greetje Spies en Wim Derksen schriftelijk uitgenodigd; ietwat aan de vroege kant, volgens de RVD. Zeker is wel dat de restauratie op 1 december van dít jaar feestelijk begint. Mét een open avond, een kerstmarkt en meer.
De uit 1864 daterende molen, die al bijna zestig jaar geen wieken meer heeft, wordt in oude luister hersteld. De provincie Gelderland komt met 438.000 euro over de brug. De hoop is dat ook de gemeente Buren nog een flinke duit in het zakje doet, want tot aan de totale kosten van 750.000 euro is er nog een lange weg te gaan. Voor Greetje en Wim is dat bést een risico. "Klopt", knikken beiden, "maar het is belangrijk dat de oude molen wordt hersteld en we gaan ervanuit dat het gaat lukken." Ze hopen dat nu ook de diverse aangeschreven fondsen, waaronder vereniging De Hollandsche Molen, vertrouwen in het project krijgen en ook een bijdrage willen leveren. "Die waren nogal terughoudend, omdat de vergunningen nog niet rond waren", vertelt Greetje, "maar ook díe zijn sinds een paar weken rond. En wellicht wil de gemeente ook nog wat bijdragen; tien procent zou al mooi zijn."
Niet voor onszelf
"We doen het niet voor onszelf", licht Wim de restauratie toe. "Het is jammer dat de molen destijds is afgebroken. Indertijd was het een fabriek en werd er varkensvoer gemalen. Dat werk moest geld opleveren. In die tijd kostte het 20.000 gulden om een molen op te knappen, maar nu is het vele malen duurder."
Zorgmolen De Hoop biedt zowel jongeren als (jong)volwassenen dagbesteding. Daarbij gaat het om mensen die last hebben van een depressie of angststoornissen, maar ook cliënten met psychische klachten of bijvoorbeeld autisme of PTSS (posttraumatische stressstoornis) zijn welkom. "We helpen ze, zodat ze weer aan het arbeidsproces of vrijwilligerswerk deel kunnen nemen. Zo nodig ook met één-op-één begeleiding", aldus Greetje en Wim.
Op maat
"Zo kijken we naar hun interesses; iets creatiefs, koken of dieren verzorgen... Zoveel mogelijk op maat. We bieden de mensen dagopvang op maandag, woensdag en vrijdag. Maandag is een doe-dag; oude kleren aan en gáán, met mooi weer ook buiten. De mensen die hier komen kunnen het reguliere werkproces niet aan. Híer zijn ze in een gezonde omgeving met gelijkgestemden, maar het is geen praatgroep. Elkaar accepteren is ook belangrijk. Als er een nieuw iemand bijkomt, dan kijken we of deze in de groep past."
Honden spelen ook een rol bij het herstel van de cliënten. "Therapiehonden", noemt Wim de herders en borderterriërs. "Echte knuffelberen." Via de honden wordt de mensen een spiegel voorgehouden. "Ik heb hiervoor een opleiding gedaan, waarbij verschillende mensen met een hond gingen wandelen. Afhankelijk van wie de riem vasthoudt, laat de hond zien hoe jij je voelt." "Je kunt het ook als metafoor gebruiken", voegt Greetje er aan toe. "Dat is minder bedreigend. Je praat over de hond, maar het gáát eigenlijk over de cliënt. En je leert mensen op de juiste manier met de hond communiceren, door er anders mee om te gaan. Dat kan dan weer worden toegepast in bijvoorbeeld een moeder-zoon relatie. Je merkt gewoon dat het wat met de mensen dóet als de hond naar ze gaat luisteren."
Als de molen in de achtertuin van Greetje en Wim over enige tijd gerestaureerd is, kunnen hun cliënten daar straks ook voor hun dagbesteding terecht. "Vroeger was het een pleisterplek waar boeren met elkaar praatten", weet Wim, "en ook nu heeft deze plek een maatschappelijke functie. In de molen komt een winkeltje, maar ook een ruimte om te koken en te knutselen. We gaan zelf malen en het brood ergens laten bakken om het vervolgens hier weer te verkopen. Bovendien wordt het aanzicht van Lienden mooier."
"We vinden het allemaal best spannend", aldus Greetje en Wim, "maar het is niet toevallig dat we hier terecht zijn gekomen. We voelen het als onze missie om de molen te restaureren."
Rob Zantinge