Driemaal veertig jaar bij J. Snoei BV
krimpen a/d ijssel • Leo de Haan, Arie Olieman en Leen Danen moeten even op gang komen, maar dan komen ze in overvloed: heerlijke en vooral hilarische verhalen uit de oude doos. Zo gaat dat als je alledrie je 40-jarig jubileum viert in dienst van J. Snoei BV uit Krimpen aan den IJssel.
Ze kwamen in hetzelfde jaar binnen bij het bedrijf dat op de Stormpolder is gevestigd en gespecialiseerd is in de vervaardiging van (bouwpakketten voor) stalen loodsen. Voor zowel de Nederlandse markt als de export. De vader van Arie Olieman hoorde in 1981 op een verjaardag dat J. Snoei BV personeel zocht. "Ik twijfelde of het iets voor me zou zijn", zegt Olieman (60) . "Maar omdat de banen in die tijd niet voor het oprapen lagen en ik op de boerderij van mijn vader mijn brood niet zou kunnen verdienen besloot ik toch maar te gaan solliciteren. En pa ging mee! Niet veel later ging ik hier aan de slag: eerst in het zetwerk, daarna als inlasser en vervolgens aan de lasautomaat, waar de Romney-buisspanten gemaakt werden. Ook heb ik van 2014 tot 2020 de robotbediening gedaan. Nu houd ik me vooral bezig met onderhoud."
Leo de Haan (58) wilde eerst politieman worden, maar het lukte hem niet die droom in vervulling te brengen. Een advertentie in de krant bracht de Capellenaar op het spoor van J. Snoei BV. "Ik begon er in de expeditie. Dat beviel me maar matig als jonge knul tussen 'de oudjes'. Vervolgens kon ik in de constructiewerkplaats terecht. De laatste vijftien jaar houd ik me bezig met expeditie en verkoop aan particulieren. Terugkijkend op die veertig jaar heb ik zo'n beetje alles gedaan binnen het bedrijf."
Leen Damen was ook actief in het constructiewerk en stond bekend als 'Snoei's snelste lasser'. "Dan stond hij pijpen te lassen op 't malletje", weet Leo de Haan nog. "Dat ging zo rap! Die dingen vlogen werkelijk in het rond, ha ha!" Danen, die inmiddels om gezondheidsredenen afscheid heeft genomen van 'de zaak', stond niet alleen als harde werker bekend. Hij kon ook heel hard schreeuwen en paste die vocale vaardigheid zeer regelmatig toe. "Heerlijk om af en toe te doen", stelt Danen grijnzend vast. Om vervolgens een redelijk oorverdovende demonstratie te geven waarbij het geluid niet alleen de montagehal geheel vult, maar ook de aandacht trekt van de kantoormedewerkers. Krimpenaar Leen Danen is weer even terug en dat zullen ze weten ook!
Band
Diezelfde Danen geniet zichtbaar van het weerzien met zijn collega's. "Ik kwam ze veertig jaar lang iedere dag tegen, hè! Dat schept een band. En we hebben veel lol gehad met z'n allen, zeker in onze jongere jaren." Zelf werd ie ook wel eens 'slachtoffer' van een grap. Zoals bij een uitstapje met het personeel, waarbij een vrijgezelle medewerker tijdens het etentje de knie van Danen's vrouw toucheerde. "We hebben de boel toen wat aangedikt en Leen gezegd dat die jonge kerel aan het 'knietjevrijen' was met zijn vrouw", glimlacht Leo de Haan. "We spraken zó op hem in dat hij op een geven moment verhaal kwam halen bij die jonge collega. Die arme jongen wist nergens van en wij stonden te gieren van het lachen." Meer anekdotes volgen, zoals die van de dag waarop alle stroom werd stopgezet, terwijl Arie Olieman aan het werk was. Die werd zo boos over het voorval dat hij meteen naar huis ging.
"Ook Henk Verkuil was een bijzondere", weet Leo de Haan. "Hij werkte bij ons als 'dompelaar'. Kwam er een keer een vrachtauto het terrein op om spanten op te halen. Té vroeg naar de zin van Henk, die de chauffeur het volgende mededeelde: ''Wegwezen, ik ben nog niet klaar!' Daar kon die arme man het mee doen... Hetzelfde gebeurde een keer met eten, dat we voor 17.30 uur besteld hadden. De bezorger kwam een half uurtje eerder, werd overhoop gescholden en verliet ijlings het terrein. Maar wij hadden die avond mooi niets te eten... Er gebeurde hier vroeger altijd wat. Nu zijn we ouder en bedaarder, maar één ding staat als een paal boven water: die veertig jaar waren goed. Het is mooi om dit jubileum te mogen meemaken."
Jan Timmer