• Marco met op de achtergrond zijn moeder.
• Marco met op de achtergrond zijn moeder. Foto: wijntjesfotografie.nl

'Gedoemd op straat te overleven'

krimpenerwaard • Gesprekken met de GGZ, zijn persoonlijk ambulant begeleider, de gemeente Krimpenerwaard, het Centrum Indicatiestelling Zorg, Gemiva en een consulent Beschermd Wonen & Begeleiding, leidden tot niets.

Na een moeilijke jeugd belandde Marco (achternaam bij de redactie bekend), die een geestelijke beperking (IQ van 60) heeft, met zijn partner en dochter in Ammerstol. Problemen dreven het paar uit elkaar, waarbij drugsgebruik van Marco een rol speelde. Een scheiding volgde, waarna hij een turbulente periode beleefde. Hij werd met een honkbalknuppel in elkaar geslagen, waarvan hij nog steeds veel last ondervindt. Diverse instanties probeerden hem te helpen, maar die hulp leverde niets op.

Peter de Frankrijker, die zich opwerpt als beschermer van de sociaal zwakkeren in de wijde regio, vindt dat Marco aan zijn lot wordt overgelaten. "Marco is gebaat bij een woonomgeving met intensieve begeleiding, verzorging en gedragsregulering,” stelt de inwoner van Vlist. "Om aanspraak te maken op deze zorg moet hij aan veel voorwaarden voldoen. Aan een aantal testen voldeed hij niet. Toch zijn er al vanaf jonge leeftijd psychische klachten. Verbaal kan Marco slim overkomen, maar het ontbreekt hem aan een langere termijnvisie. Hij werd niet toegelaten tot deze vorm van zorg. Ondanks een bezwaarschrift met onderbouwde informatie van een psychiater, fysiotherapeut en een huisarts bleef het oordeel negatief.”

Zelfmoordpoging
Door de vele klachten van overlast en ontsporingen moest hij zijn huis uit. Hij bouwde een hut langs de Lek en woonde later in een tent. Hij overleefde in de vrieskou, dankzij het ingrijpen van een goede kennis, een zelfmoordpoging. Nadat al zijn spullen gestolen waren, trok hij in een oude boot, die bij hoog water onderliep. Hij slaagde er niet in te herstellen van een knieoperatie. De die was ‘bewerkt’ met een honkbalknuppel.

Zijn moeder, die in Aalsmeer woont, kon het niet langer aanzien en nam hem in huis. Lang hield zij dit niet vol. Vanwege een aantal incidenten heeft zij haar zoon ondergebracht in een hotel, waar hij nu verblijft.

Hersenaandoening

Marco kwam er als tiener achter, waardoor zijn gedrag ‘anders’ was dan de doorsnee puber. Bij hem werd het foetaal-alcoholsyndroom, een hersenaandoening veroorzaakt door het drinken van alcohol tijdens de zwangerschap, vastgesteld. Slechts enkele glazen kunnen al een negatief effect hebben op de foetus.
"Als kind stuiterde ik door het leven,” vertelt Marco schouderophalend. "Om zes uur ’s morgens sprong ik uit mijn bed en elf uur ’s avonds was ik nog klaar wakker. Ik probeerde van alles uit, zoals blowen, om rustig te zijn. Ik sportte fanatiek en na het voltooien van mijn agrarische opleiding werkte ik periodes dag en nacht. Ik raakte met mezelf in de knoop. Toen ik samenwoonde in Rotterdam ging het beter. Na de geboorte van onze dochter, kwamen we in de Krimpenerwaard wonen. Ik sta hier nog steeds ingeschreven. Ik heb bij veel instanties aangeklopt voor hulp, maar ben nog steeds niet geholpen. Gebeurde dat maar een keer.” Vanaf heden staat Marco drie jaar onder toezicht van de reclassering om hem niet verder te laten ontsporen. Hij kreeg deze straf opgelegd, omdat in zijn woning enige jaren geleden een te grote hoeveelheid drugs was aangetroffen.
Het vergaren van verdere informatie over de toestand van Marco loopt spaak. De gemeente Krimpenerwaard gaat niet in op vragen over individuele personen, laat een woordvoerder weten. De persoonlijk begeleider moet eerst toestemming hebben van Marco om vragen te beantwoorden. Toen dat geregeld was, liet hij, ondanks een toezegging, alsnog weten niet in te gaan op persoonlijke vragen.

"Dat verbaast me helemaal niets,” reageert Marco teleurgesteld. "De mevrouw van de reclassering wilde me bij het Leger des Heils onderbrengen, maar dat wil ik niet. Daar zitten junks en daar wil ik van wegblijven. Voorlopig ben ik gedoemd op straat te overleven.”

Wim Kroone