Maskers af
“Is het een Piet?”, roept mijn zoontje vol verwachting als er op het raam geklopt wordt. Helaas, het is maar een oplettende buurtbewoner. Zwaaiend met een bosje sleutels in plaats van een zak vol cadeaus. Niet zelden finish ik bezweet over de drempel van ons huis. Mijn armen behangen met boodschappentassen of een jengelende kleuter. Geen hand meer vrij om de sleutels uit het slot te halen en eenmaal binnen zijn ze snel vergeten.
Diezelfde kleuter onderzoekt ook graag alle knopjes en hendels in de auto. Niet zo handig als het raampje vervolgens half openstaat terwijl er iets met bakken uit de hemel valt. Gelukkig is er ook dan een vriendelijke buur die de regen trotseert en even aan de bel trekt. Verwonderd vraag ik me dan af hoe iemand weet dat de auto die een straat verderop geparkeerd staat van mij is.
Het heeft best even geduurd voor ik gewend raakte aan deze gratis buurtservice. Na mijn verhuizing werd me al snel duidelijk dat ik samen met de grote stad, ook het leven in betrekkelijke anonimiteit ver achter me heb gelaten. Een ochtend in pyjama lopen op een vrije dag zit er hier niet in. Voor ik het weet doet de pakketbezorger weer een beroep op mij, de bh-loze buurvrouw met ongeschoren benen die meestal wél thuis is.
Even snel een vergeten boodschap halen is er ook niet meer bij. De buurtsuper vormt het kloppende hart van ons stadje. De huiskamer die deze kleine kern in de gemeente West Betuwe levendig houdt. Het is de plek waar kinderen na schooltijd speelafspraakjes maken en waar hun ouders de laatste nieuwtjes over het wel en wee van zichzelf of een ander uitwisselen. Op het moment dat je eindelijk je pakje boter afrekent, ben je zomaar een half uur verder.
Onlangs slaagde een zekere jongeman er wel in om anoniem boodschappen te doen. Helaas omdat hij mijn buurtsuperhelden daarbij bedreigde met een wapen en voor het gemak vergat netjes af te rekenen. Zijn signalement gaf een extra impuls aan het pleidooi voor de afschaffing van het mondkapje. Zo bezien wordt het nu echt tijd dat de pieten van Sint hun identiteit niet langer verbergen onder een laag zwarte schmink. Voor je het weet willen zij ook gratis boodschappen doen. Of erger: doet mijn kleuter de deur open als er geklopt wordt.