Van gierput tot een kunsttheatertje
AlgemeenMETEREN • Héléne Moors en Frans de Kock, eigenaren van de oude boerderij aan de Achterweg in Meteren, willen op hun manier een bijdrage leveren aan een beter milieu. Zij doen dat door de 2,5 hectare grond rond de boerderij, veelzijdig in te richten.
Op de keukentafel, in een verbouwd deel van het vroegere achterhuis van de boerderij, ligt de Donald Duck. Héléne en Frans zeggen die iedere week met belangstelling lezen.
Inspiratie
Héléne: “Wij halen hier zoveel inspiratie uit, dat is moeilijk te vertellen. Toen we deze boerderij twintig jaar geleden kochten hadden we nog niet het idee wat we er mee zouden gaan doen. Frans komt uit Brabant en ik uit Limburg. De naam van de boerderij sprak me natuurlijk direct aan.
Toen hebben we ons de vraag gesteld, wat zou je allemaal op deze plek nog meer kunnen. We hebben in ons land veel problemen. Ik noem het achteruit gaan van de natuur, verschillende dieren sterven uit of zijn er mee bedreigt. Te weinig grond voor recreatie en woningbouw. De uitstoot van CO2. Er worden grote en kleine vergaderingen over gehouden en dan niet te spreken over de protesten. Wij denken, dat we allemaal een bijdragen kunnen leveren, om het negatieve tij te keren. Dat zullen we dan wel met elkaar moeten doen. Eén bloem is niet veel, met meerdere bloemen maak je een boeket. We zullen functies moeten gaan mengen. Het heeft geen zin om steeds achterom te kijken en steeds te roepen of te zeggen, zo was het vroeger, daar komen we niet mee vooruit. Daarom ben ik ook zo blij dat we in Meteren, ‘Samen Meters Vooruit’ hebben. Kijken naar de toekomst.”
Landgoed
De oude boerderij ‘De Limburg’ uit 1865 was een pachtboerderij van het landgoed. Frans geeft een rondleiding. In een achterdeel van de boerderij komen, waar vroeger de koeien stonden, is een grote ruimte die voor veel doeleinden gebruikt kan worden. Nog even de vloerverwarming, dan zou het al een theaterzaaltje kunnen zijn.
Frans: “Kijk we hebben niet alles afgebroken, dat is wel het gemakkelijkste. We proberen alles een functie te geven. Zo hebben we van deze kleine mestput een zwembad gemaakt. Deze knotwilgen hebben we zelf twintig jaar geleden gepoot. Nu huizen de uilen erin.” Er hangen kiwi’s en vijgen. Het buitenterrein is veelzijdig ingericht.
Waterberging
In het weiland achter de boerderij is een grote waterberging met natuurvriendelijke oevers. Notenbomen en oude rassen van appels en peren.
Héléne: “We zoeken nog steeds naar ideeën. We stellen ons de vraag wat kan wel en wat niet. Het fruit van de bomen, daar plukken we niet alles van. Met deze inrichting zien we dat het een grote aantrekking heeft op de vogels. We hebben hier ook ijsvogeltjes zien vliegen. Ze huizen in de rietkraag langs de wateropvang. Achter aan het eind van het land, loopt een wandelpad. We willen daar in de toekomst nog een picknick-tafel plaatsen, zodat de vele wandelaars daar even rustig kunnen genieten.”
De gierput
Frans: “In eerste instantie vroegen we ons af: wat moeten we daar nu mee? Tot we dachten aan een leuk buiten theatertje. Dat maken we ervan.”
Frans en Héléne hebben de grond die vrijkwam er tegenaan gebracht. “Nu in deze coronatijd kunnen de bezoekers er op afstand, want deze platen zijn één meter, staan en van bovenaf kijken. We kunnen de put ook deels met water vullen. Zo is al er een filmscène gemaakt met water erin. We zullen anders moeten gaan denken, daar staan wij voor.” Waarop Héléne hem aanvult: “We kunnen veel meer met wat we hebben. We moeten de kunst aanjagen. Ieder mens is een klein vliegwieltje en samen moeten we één groot vliegwiel worden. Dan wordt het leven een grote machine. Onze ruimte is niet beperkt. Als we samen iets doen gaat het misschien wel anders lopen. Wij denken dat het leven dan een meerwaarde krijgt. Wel samen en openstaan voor ideeën. Dan zijn wij ervan overtuigd dat het mooier wordt dan het was.”
Frans vertelt ons nog over de vluchtelingen die in de wereldoorlog waren ondergedoken. Hij heeft de kentekenen daarvan intact gelaten.
Zo zijn ook in de voorgevel van het pand de namen, van de vroegere boeren die de boerderij hebben beheerd, gekerfd. In de stenen van het achterhuis staan de namen van de arbeiders. ‘De Limburg’ is een boerderij met een rijke geschiedenis.
Cees Hoogteyling