Dagboek van een Kraamheks
vianen • Begin jaren tachtig was de kraamzorg een populair vakgebied. Veel jonge meisjes droomden ervan om als kraamverzorgster aan de slag te gaan. Zo ook Emmy José van Hoogstraten-van Det, kortweg Emmy van Hoogstraten. Waar veel meiden hun droom konden naleven, liep het bij Emmy aanvankelijk anders.
De 55-jarige Van Hoogstraten is geboren in Utrecht. Op zevenjarige leeftijd verhuisde ze met haar ouders naar Vianen, waar ze tot haar 25ste heeft gewoond. Daarna vertrok Van Hoogstraten weer naar Utrecht, totdat de liefde haar in Hoofddorp bracht. “Het is zeker niet zo dat ik ooit dacht: ‘Ik wil in het pittoreske Hoofddorp gaan wonen’. Integendeel, ik heb altijd gezegd: ‘Ik verlaat Utrecht alleen tussen zes plankjes’”, stelt Van Hoogstraten lachend.
Plintjes soppen
Van Hoogstraten wilde van jongs af aan kraamverzorgster worden, maar de arbeidsmarkt werkte haar droom tegen. “De opleiding was overvol en daar kwam ik niet meer tussen. Zodoende ben ik eerst begonnen in de gezinszorg.” Dat beviel haar echter niet. “De hele dag plintjes en deuren soppen was niet echt mijn ding en dus ben ik in verschillende winkels gaan werken tot ik op kantoor terecht kwam. Dat was zo geestdodend, waardoor ik op mijn 35ste besloot om mezelf alsnog te laten omscholen tot kraamverzorgster.” De opleiding duurde ironisch genoeg precies negen maanden. Van Hoogstraten kwam er al snel achter dat ze met het volgen van de opleiding de juiste keuze had gemaakt. “Bij de meeste van mijn vorige baantjes was ik het na vijf jaar al zat. Toen ik echter als kraamverzorgster aan de slag ging dacht ik: ‘Dit is het’.” Inmiddels oefent Van Hoogstraten het beroep al meer dan twintig jaar met veel plezier uit.
Columns schrijven
Doordat de kraamverzorgster bij zoveel verschillende gezinnen over de vloer komt en allerlei ontroerende, grappige en soms hilarische dingen meemaakt, valt er genoeg te vertellen over haar werk. In 2018 kreeg ze de vraag of ze een stukje over haar werk wilde schrijven voor de Facebook-pagina ‘Buskruit met Muisjes’. Zodoende schreef Van Hoogstraten haar eerste column. Dit beviel zo goed dat ze uiteindelijk werd gevraagd als vaste gastblogger. “Ik was eigenlijk bang dat ik hier niet genoeg verhalen voor had, maar al schrijvende herinnerde ik mij meer en meer situaties”, vertelt de kraamverzorgster. Van Hoogstraten besloot om de verhalen die ze schreef op een website te zetten. Een aantal mensen suggereerden aan het begin van dit jaar dat de kraamverzorgster haar verhalen moest gaan uitbrengen in een boek. Dat advies volgde ze uiteindelijk op.
Dagboek van een Kraamheks
Haar Utrechtse ex-buurvrouw Jolanda, die redacteur is van beroep, bood aan om te helpen en bracht Froukje, een grafisch vormgever, mee. De samenwerking heeft enkele maanden later geresulteerd in een mooi boek, ‘Dagboek van een Kraamheks’. Haar verhalen en haar boek brengt Van Hoogstraten uit onder de naam José van Det. “Eigenlijk wilde ik niet onder mijn eigen naam schrijven over de dingen die ik meemaak als kraamverzorgster. Daarom besloot ik mijn tweede naam te gebruiken.” In het boek draagt Van Hoogstraten de bijnaam ‘kraamheks’. De inspiratie voor deze naam kreeg ze toen ze tijdens een kraamperiode bij een familie over de vloer kwam. “Ik kwam ooit bij een gezin en daar vertelde de vrouw die was bevallen dat haar zus ook net een kind gekregen had. Ze vertelde dat haar zus een vreselijke kraamverzorgster had, die heel bazig en onaardig deed. Zij noemden haar de kraamheks. Dat vond ik eigenlijk wel een leuke benaming. Ik ben over het algemeen vrij aardig, maar kan soms ook een heks zijn”, vertelt Van Hoogstraten met een knipoog.
In ‘Dagboek van een Kraamheks' schrijft Van Hoogstraten over de meest bijzondere, leuke en ontroerende gebeurtenissen die ze heeft meegemaakt tijdens haar werkzaamheden. Zo schrijft ze over een ervaring met een gezin waarbij het oudste kindje, van tweeënhalf jaar, leukemie had. "Meestal is iedereen blij en gelukkig als er een baby'tje geboren wordt, maar hier was dat anders”, vertelt Van Hoogstraten. "Gelukkig kreeg ik later het bericht dat het jongetje is genezen.” Van Hoogstraten schrijft haar verhalen vooral met humor wat ook zeker terug te zien is in het boek, dat te verkrijgen is via de website www.kraamheks.nl. Op de website zijn ook eerder geschreven blogs en columns te vinden.