Bijna niemand ziet wat er aan de hand is
vijfheerenlanden • In aanloop naar de Dag van de Mantelzorg verschijnen er twee verhalen over mantelzorg. Hierin vertellen mantelzorgers over de impact van mantelzorg op hun leven en wat zij doen voor hun naaste. Vorige week stond een eerste interview in Het Kontakt. Nu doet Rolinka haar verhaal.
"Je rolt erin", vertelt Rolinka. "We hadden geen idee wat mantelzorg is toen onze ouders langzaam achteruit gingen. Het zijn je ouders, voor hen zorgen is toch vanzelfsprekend?"
Samen met haar zus zorgt Rolinka voor haar ouders. Na jaren van mantelzorgen thuis, zijn hun ouders vorig jaar opgenomen in een verpleeghuis. Het besef dat zij niet meer beter worden, groeide met de jaren. Nu begint het verwerken van twaalf jaar zorgen.
Ontkenning
Lange tijd ontkennen beide ouders hun ziekte. In 2009 is bij de vader van Rolinka de ziekte van Alzheimer vastgesteld. Moeder heeft ook een vorm van dementie. In de jaren die volgen hebben maar weinig mensen door wat er werkelijk aan de hand is. Zoals dat vader bijvoorbeeld de thuiszorg wegstuurt ‘want er is toch niks aan de hand?’
"Het gebrek aan erkenning en steun uit de naaste omgeving is het moeilijkste van alles", vertelt Rolinka. "Niet het organiseren van de maaltijden, de hulp in het huishouden, het samen naar de supermarkt gaan of een dag minder in de week werken."
De bewustwording dat de situatie steeds zorgelijker wordt, groeit. Rolinka: "We merkten dat alle activiteiten uit mijn zus en mij moesten komen, anders gebeurde er helemaal niks." Pas in 2016 gaat het echt niet meer. Vader heeft meerdere gezondheidsproblemen, maar de echte stroomversnelling komt na een val van de trap van de moeder van de twee zussen. Het is het laatste zetje naar een definitieve indicatie voor het verpleeghuis. Na al het regelwerk kunnen beide zussen nu de lange tijd van mentale en fysieke vermoeidheid gaan verwerken.
Rolinka roemt de zorg en toewijding in het verpleeghuis. En de twee geriatrisch verpleegkundigen met hun cruciale rol toen de ouders nog thuis woonden.
Aandacht
"Dat wij mantelzorgers zijn, werden wij ons pas bewust door vragen van het Mantelzorgpunt als ‘Hoe gaat het met je?’, naast de fijne gesprekken met mantelzorgadviseurs. Het ontvangen van aandacht, er mogen zijn, een attentie, hoe klein dan ook, is zó belangrijk om deze moeilijke opgave te vervullen. De inzet van het Mantelzorgpunt geeft ons het gevoel er niet alleen voor te staan. De gebaren van waardering doen ons veel."
"Daarbij is het ook gewoon leuk om met een bon ergens naar toe te gaan. Zo kijken wij met veel plezier terug op een lunch met onze ouders door een dergelijke actie. Nu hoop ik weer meer tijd te hebben voor mijn gezin, werk, sport en de sociale contacten."
Vanuit het hart
Wethouder Marcel Verweij: “Als gemeente beseffen we heel goed hoe belangrijk mantelzorgers zijn. Zij staan vanuit hun hart klaar voor de mensen om hen heen en maken het verschil voor de mensen die zorg nodig hebben. Wij ondersteunen hen daarom graag en vinden het niet meer dan normaal om hen te bedanken voor hun inzet."
Extra in het zonnetje
"Mantelzorgers verdienen het om extra in het zonnetje te worden gezet. Dat doen we het hele jaar door met verschillende acties. Tijdens de Week van de Mantelzorg geven we nog wat extra waardering en aandacht en we hopen dat veel mantelzorgers zich daardoor nog meer realiseren dat het heel speciaal is wat ze doen!”
De echte naam van Rolinka is bij de redactie bekend.