'Duizend huizen extra nodig'
Ondertussen is Marcel Verweij, raadslid van het CDA in de gemeente Vianen, op het gemeentehuis in Vianen in gesprek met zijn collega-raadsleden over grootschalige woningbouw. Ze constateren dat ze al heel wat jaren nieuwe woningen bouwen. Het inwoneraantal van de gemeente wordt alleen niet groter. Dit komt door de vergrijzing en omdat er steeds minder mensen in één huis wonen. Ze discussiëren al jaren over het voorzieningenniveau dat in gevaar is. Volgens de gemeenteraad zijn er zo’n duizend extra woningen nodig.
Verweij is niet blij met de manier waarop het college van Burgemeester & Wethouders zoekt naar een locatie. De gemeenteraad vormt een commissie en onderzoekt locaties met hulp van een externe adviseur.
In Vianen zelf is er geen ruimte meer voor grootschalige woningbouw. De stad is ingesloten door twee snelwegen en een rivier. Verweij noemt het ‘flink dimdammen’: toch de snelweg oversteken en richting de Lek bouwen, kan rekenen op een politieke meerderheid. Al is er ook verzet. Zo ziet de politieke partij Platform Vianen geen heil in het bebouwen van de groene polder.
Verweij noemt de speurtocht naar geschikte locaties een ontwikkeling die saamhorigheid kweekt bij de raadsleden. Er ontstaat een gevoel van ‘dat hebben we toch knap gedaan met z’n allen, die klus’. Acht april 2008 is de historische dag: de gemeenteraad stemt in met Hoef en Haag als voorkeurslocatie.
In 2010 wordt Verweij wethouder in de gemeente Vianen. Hoewel wonen niet in zijn portefeuille zit, volgt hij als collegelid de ontwikkeling van Hoef en Haag op de voet. Er is veel overleg tussen de gemeente en de projectontwikkelaar. De ontwikkelaar wil er toch geen uitbreidingswijk van maken maar een heel nieuw dorp. Verweij is enthousiast. Zo ontstaat een gemeenschap waar mensen actief in kunnen zijn, is het idee. Geen ouderwets dorpsgevoel maar wel meer sociale verbinding. De gesprekken over de inrichting van het nieuwe dorp gaan van start.
Op 4 december 2012 haalt Verweij opgelucht adem. Het ‘Masterplan Hoef en Haag’ wordt door de gemeenteraad goedgekeurd en vastgesteld.
De feestelijke opening
Verweij en zijn collega-wethouders praten wat af in de collegevergaderingen over de bus, scholen, waterberging en andere besluiten voor Hoef en Haag. De economische crisis zorgt voor vertraging bij de projectontwikkelaar.
In 2016 is het eindelijk zover. Bij de nabijgelegen manage verzamelen de directeur van de woningcorporatie Lekstede Wonen, directeur van ontwikkelaar BPD en Amstelland en Multi (AM) en zijn collega-wethouder zich. Verweij is er ook bij. Over de houtsnippers loopt het gezelschap naar de Kasteeltuin van Hoef en Haag: een groene en archeologische plek als buffer tussen het oude dorp Hagestein en Hoef en Haag. Er staat nog geen enkel huis. Toch wordt het dorp nu officieel geopend.
Verweij vindt het een symbolisch en feestelijk moment. Dat hebben we met elkaar erg goed gedaan, vindt hij. De sfeer omschrijft hij als ‘verbonden’. De partijen zijn goed met elkaar naar de eindstreep gekomen. Met begrip voor elkaars belangen en problemen. Wel heeft de gemeente te lang gediscussieerd over de locatie van de school. Dat geeft Verweij toe.
Het dorp ontwikkelt zich steeds een beetje meer. Verweij is er trots op. Hij vindt het dorp ruim opgezet en een goede mix van (sociale) huur- en koopwoningen. Als hij met een inwoner spreekt uit een klankbordgroep, toont ook deze zich tevreden. Het is een dorp geworden zoals ze met elkaar bedacht hebben.
Ook in zijn privéleven merkt Verweij dat het nieuwe dorp er is gekomen. Als vrijwilliger bij de kerk bezorgt hij behoorlijk wat extra kerkbladen in het verzamelpunt in Hagestein in vergelijking met eerst. Ook ziet hij dat door de komst van de nu al zo’n negenhonderd woningen meer onroerendezaakbelasting de gemeentekas in stroomt. In een deel van Hoef en Haag wonen mensen met een hoger inkomen. Dat levert direct geld op voor de gemeente en daarmee geld voor alle voorzieningen die zo’n zetje wel kunnen gebruiken.