Hollandse Waterlinies op Werelderfgoedlijst
regio • Het was spannend tot het eind. Maar maandag 26 juli 2021 kwam dan toch het verlossende woord: het Werelderfgoedcomité van de UNESCO heeft de Hollandse Waterlinies op de Werelderfgoedlijst geplaatst. De verdedigingslinies, de Stelling van Amsterdam en de Nieuwe Hollandse Waterlinie, gaan verder als één Werelderfgoed onder de naam ‘Hollandse Waterlinies’.
De Hollandse Waterlinies vormen een verdedigingssysteem dat zich over 200 km uitstrekt. Het systeem, gebouwd tussen 1815 en 1940, bestaat uit een netwerk van 96 forten, dijken, sluizen, gemalen, kanalen en inundatiepolders. Nergens ter wereld vind je een waterverdedigingslinie van deze omvang, in een zo goed bewaarde toestand. De forten bij Everdingen, Asperen (Acquoy), Herwijnen en Vuren maken ook onderdeel uit van de waterlinie.
Verheugd
De Linieprovincies (Noord-Holland, Utrecht, Gelderland en Brabant) en het Rijk zijn zeer verheugd met dit besluit. "Het totale verhaal van de Stelling van Amsterdam en de Nieuwe Hollandse Waterlinie: verdediging van het land met water als bondgenoot, is nu internationaal erkend als uniek en onvervangbaar", bericht de website Forten.nl.
De Noordhollandse gedeputeerde Zita Pels, voorzitter van de liniecommissie, zegt zeer trots te zijn op de werelderfgoedstatus. "Als vier provincies zetten we ons al jaren in voor de bescherming, het behoud en het versterken van dit unieke stukje Nederland. We zijn dankbaar dat deze inzet nu is beloond door het Werelderfgoedcomité en we hopen dat er veel mensen van over de hele wereld De Hollandse Waterlinies komen bewonderen.”
Het was spannend omdat adviesorgaan ICOMOS van de UNESCO eerder deze zomer nog had geadviseerd om de waterlinies nog niet direct in te schrijven op de Werelderfgoedlijst. Er zou nog wat meer aandacht moeten worden besteed aan de bescherming van de linies.
De vier provincies hebben vervolgens nogmaals kenbaar gemaakt hoe de linies reeds beschermd worden. Ook is voorgesteld een aantal adviezen van ICOMOS voor een aantal specifieke plekken op te volgen en in overleg met de partners verder uit te werken. Dit heeft voor het Werelderfgoedcomité de doorslag gegeven om de Werelderfgoedstatus toe te kennen.