‘Er is al overlast zolang ik hier woon’
leerdam • “Zolang ik hier woon, is er overlast. Kinderen worden wakker van het vuurwerk en niet alleen in het weekend, ouderen zitten ‘s nachts overeind in hun bed, veel mensen willen verhuizen; ik ben er klaar mee.”
Een bewoner van Broekgraaf spuwt zijn gal over de overlast die hij en zijn buurtbewoners de afgelopen tijd ondervonden. Volgens de man – die niet met zijn naam in de krant wil – wordt zijn woongenot fors aangetast. “Met mooi weer zit ik graag in mijn tuin, tot diep in de nacht hadden we last van harde muziek en geschreeuw. Dan is de lol er af”, zegt de man die de situatie op sommige momenten ronduit bedreigend vond. “Zeker als die jongeren groepen vormen. Ze stralen dan echt uit: dit is onze plek, je bent hier niet welkom.” De Leerdammer vertelt over een incident dat zich afgelopen winter afspeelde. Een stelletje kreeg het aan de stok met een groepje uit de Ambonees-Molukse wijk die een sneeuwbal op hun auto had gegooid. De eigenaar van de auto stapte uit en er ontstond wat duw- en trekwerk, waarbij een Moluks meisje ten val kwam. “In de dagen daarna werd de hele rij huizen – dus ook de buren van het stelletje – bekogeld met eieren en er werd geschreeuwd door de brievenbussen”, aldus de man. De incidenten hebben zijn visie op de Molukse ‘zaak’ veranderd. “Ik ben een beetje klaar met die slachtofferrol. Lang geleden is er iets heel vervelends gebeurd, maar dat moet je niet blijven oprakelen. Dan blijf je erin steken. Als er excuses zijn gemaakt, moet je het loslaten.”
Een buurtbewoonster heeft soortgelijke ervaringen, maar plaatst ook enkele kanttekeningen. “Sommige buren zijn wel erg snel op hun teentjes getrapt. Als je bij elk wissewasje loopt te klagen en dingen opneemt met je mobieltje roep je agressie op. Ik ben ervan overtuigd dat een paar raddraaiers de boel verzieken. Het overgrote deel van de Molukse wijk is van goede wil en bestaat uit lieve mensen”, aldus de Leerdamse die het waardeert dat Molukse jongeren onlangs toenadering zochten tot hun buren.
Hoor en wederhoor
Het was onze bedoeling om voor dit artikel ook woordvoerders uit de Molukse gemeenschap aan het woord te laten. Om recht te doen aan het journalistieke principe 'hoor en wederhoor', maar zeker ook omdat we het belangrijk vinden dat de gemeenschap haar kant van het verhaal laat horen. Ondanks diverse pogingen is het ons helaas niet gelukt in contact te komen met zulke woordvoerders. Als daar later wel behoefte aan is, willen we hen die kans alsnog bieden.
André Bijl