Beetje last van examenstress?
Leren, leren en nog eens leren… de afgelopen dagen en weken heb ik niks anders gedaan.
Op 17 mei begint het examen en dan gaat het toch echt gebeuren. Ik ben nu al drie weken iedere dag intensief aan het leren. Een aantal uur in de ochtend en een aantal uur in de middag. De zondag heb ik vrij, maar toch pak ik dan stiekem vaak weer even de boeken erbij, omdat me dan weer allemaal dingen te binnen schieten die ik niet moet vergeten nog te leren. Ik denk dat ik misschien wel een beetje last heb van examenstress.
Iedere ochtend vraag ik me weer af waar ik moet beginnen. Er zijn heel erg veel manieren waarop je kan leren. Zo kan je samenvattingen maken, examenbundels gebruiken, examentrainingen volgen, oude examens maken, filmpjes kijken, etc. Genoeg opties dus. Hierdoor zie ik soms door de bomen het bos niet meer. Tot nu toe leer ik één vak per dag. In de ochtend maak ik een oud examen en in de middag ga ik leren en een paar moeilijke opdrachten maken.
Het examen staat echt al bijna voor de deur. De meeste stof ken ik al wel en voor de oude examens die ik maak, haal ik vaak al wel voldoendes. Toch ben ik er nog niet. Scheikunde heeft bijvoorbeeld nog wel wat enige aandacht nodig. En voor aardrijkskunde en biologie moet ik ook het boek nog maar eens goed door lezen.
Deze afgelopen vijf jaar op Het Heerenlanden vond ik het erg leuk en gezellig. De reisjes en uitwisselingen naar het buitenland zal ik ook nooit vergeten. Het reisje met tto naar Liverpool en de uitwisseling naar Spanje blijven mijn favoriet. Als ik opnieuw zou moeten kiezen, zou ik ook zeker weer deze school kiezen. Vooral de leerlingen vond ik erg gezellig, helemaal nu ik in het laatste jaar zit en je iedereen van jouw leerjaar al goed kent. Ook vond ik het tto erg leuk en heb ik daar ook erg veel van geleerd.
Deze laatste dagen moet ik mezelf toch maar weer blijven motiveren om toch weer hard te gaan leren, maar het einde is in zicht. Nog heel even en dan hebben we hopelijk het diploma op zak. Daar hebben we het deze jaren uiteindelijk toch wel voor gedaan.
Seraja van Zandwijk