• Johan den Hartog en zijn vrouw in de Burgerzaal.
• Johan den Hartog en zijn vrouw in de Burgerzaal. Foto: Hennie Marks

'Vanzelfsprekend dat je je inzet voor kerk en maatschappij'

Lintje kwam als complete verrassing

leerdam • Het Leerdamse echtpaar bivakkeerde op de dag voor Koningsdag in hun vakantiehuisje in Zeeland. “Ik zou nog een paar klusjes doen. Elly zei dat we precies om tien uur koffie zouden drinken, later riep ze dat-ie al was ingeschonken. Net na tien uur ging de telefoon: burgemeester Sjors Fröhlich. Hij belde mensen op om te vragen hoe het met ze ging in coronatijd. Heel sympathiek. Ik vond het wel leuk, want ik had onze nieuwe burgemeester nog nooit ontmoet. Ik vertelde hem dat het goed met ons ging. Ook in coronatijd vervelen we ons niet. We wonen lekker buitenaf en rond het huis zijn volop klusjes te doen.” Maar Fröhlich vroeg door. “Even later begon hij over mijn vroegere werkzaamheden en mijn vrijwilligerswerk. Langzamerhand begon het kwartje te vallen. Ik dacht nog: ‘het zal toch niet waar zijn’, maar toen kwam de mededeling al dat het ‘Zijne Majesteit' behaagd heeft om mij te onderscheiden.” De Leerdammer was compleet verrast. “Ik was stomverbaasd, ik had nooit verwacht nog eens een lintje te krijgen. Dat is ook nooit mijn doel geweest. Voor mijn gevoel is zo’n lintje voor mensen die iets bijzonders gedaan hebben.”

Blauwe loper

Vrijdag vond de uitreiking plaats in de Burgerzaal in het gemeentehuis in Vianen. “De blauwe loper lag uit. Er waren bloemen, heel feestelijk. Vanwege corona mocht alleen mijn vrouw mee, maar via beeldschermen die in de zaal stonden, kon ik ook mijn kinderen zien. Een van hen woont in het buitenland. Pas later realiseerde ik me dat het daar midden in de nacht was. Elly speldde het lintje op, een van de kinderen hield via het beeldscherm een toespraakje; het was een prachtige bijeenkomst.” Den Hartog is vol lof over de manier waarop de gemeente de uitreiking van de onderscheidingen in coronatijd organiseerde. “Knap zoals Sjors Fröhlich die radio-uitzending verzorgde. Dan merk je dat hij veel radio-ervaring heeft. Hij werkt zo soepel naar een bepaald punt toe. En ook de uitreiking vrijdag heb ik zeer gewaardeerd. Een mooie toespraak, een geslaagde bijeenkomst, indrukwekkend hoe de gemeente ondanks alle beperkingen die lintjesregen vorm geeft.” Bijzonder is dat bij de documenten die bij het 'lintje' horen ook de eerdere (politie)onderscheidingen van Den Hartog vermeld worden, waaronder zijn inzet tijdens de inhuldiging van koningin Beatrix in 1980. "Die zijn dus ook langs de kanselarij gekomen."


De oud-politiechef kreeg zijn lintje voor meer dan vijftig jaar vrijwilligerswerk voor de hervormde wijkgemeente West in Leerdam, zwembad het Spetterbad in Leerbroek en de Stichting vrienden van zorgboerderij De Lingehof in Rhenoy. Daarnaast zette hij zich in voor de orde en veiligheid van verschillende bedrijventerreinen in de regio en voor de sociale veiligheid van de MerwedeLingelijn. "Dit deed hij niet alleen als politiefunctionaris, maar ook in zijn vrije tijd vanuit zijn grote betrokkenheid bij de maatschappij”, aldus de officiële verklaring. Den Hartog zelf relativeert die lovende woorden: "Dat was een beetje in het verlengde van mijn werk en het had ook mijn belangstelling. Heel logisch dat ik me daar voor inzette.” En zo bekijkt hij ook zijn andere vrijwilligerswerk. "Ik heb het allemaal met plezier gedaan. Ik ben gezond, dan is het toch vanzelfsprekend dat je je tijd en talent inzet voor kerk en samenleving.” Al het werk was hem even dierbaar, al neemt het kerkenwerk een speciale plaats in. Zo was hij tientallen jaren actief als lid van de kerkenraad en is nu nog altijd ouderling/scriba. "Mooi om iets te mogen doen voor de Koning van de kerk en Zijn gemeente. Ik heb dat altijd met heel veel liefde gedaan.” De afgelopen dagen werd hij overladen met felicitaties, bloemen en cadeaus. "Je hebt het verdiend, zeggen sommigen. Maar ik heb helemaal niks verdiend. Ik was gezond en dan gaan zulke dingen vanzelf. Al ben ik wel heel erg blij met mijn lintje. Het is een prachtige waardering.”


André Bijl