Fruitbomen noodgedwongen door de hakselaar
‘Einde van mijn kwekerij is nabij’
gouderak • De gemeente Krimpenerwaard wil dat Snoeij het perceel achter zijn woning langs de Veerstalblok in Gouderak omvormt tot grasland. Een die er nu nog staat en een verhard pad moeten binnen vijf weken zijn verwijderd. “Dat gaat me in die korte tijd nooit lukken”, verklaart hij. “Bovendien betekent dat vrijwel zeker het einde van mijn bedrijf.”
Als de last onder dwang niet snel van tafel gaat, zal Snoeij over een paar weken alle fruitbomen van de kwekerij moeten versnipperen. “Je praat dan al gauw over een halve ton schade. En dat heb ik nog niet eens de sloopkosten van schuren meegerekend. Ook is me de toegang tot de weilanden achter het perceel ontzegd. Dat betekent dat ik de koeien en schapen die ik hobbymatig houd, niet meer daar kan laten grazen. Al het vee gaat dus naar het slachthuis, een andere optie is er niet.”
Agrarische bestemming
Snoeij ligt al jaren in de clinch met de gemeente Krimpenerwaard. Die vindt dat de activiteiten van zijn bedrijf niet stroken met de agrarische bestemming van het perceel. Iets wat Snoeij bestrijdt. “Toen ik in 2011 dit perceel en de bijbehorende woning aankocht, was de kwekerij er al. Ik heb die, met medewerking van de toenmalige gemeente Ouderkerk, nieuw leven ingeblazen. Sindsdien floreert het bedrijf.”
Na de herindeling in 2015 ging het mis. Terwijl de gemeente Ouderkerk zich altijd ‘welwillend en meewerkend’ had opgesteld richting Snoeij, zat de nieuwe gemeente Krimpenerwaard hem vooral dwars. “Eerst wilde het college dat ik de schapenschuur op mijn terrein zou slopen. Daarna moest het gravelpad dat er al jaren ligt weg. En nu dwingen ze mij om mijn kwekerij op te doeken, terwijl alles met één ‘kruimelvergunning’ is opgelost.”
Kwijt
Snoeij zat in de loop der jaren met tientallen verschillende ambtenaren om tafel. “Telkens vroegen ze me de benodigde stukken aan te leveren, want die zouden kwijt zijn geraakt. Dat deed ik dan. Maar even zo vaak kreeg ik te horen dat ze er niets mee zouden kunnen. In drie jaar tijd hebben ze de kwekerij, die ik zorgvuldig heb opgebouwd, gewoon om zeep geholpen.”
Snoeij ervaart de houding inmiddels als intimiderend. Zo verschaften gemeentemedewerkers eind vorig jaar op illegale wijze toegang tot zijn erf door een toegangshek te vernielen. “Ze wilden foto’s maken, maar gingen er als een haas vandoor toen mijn vrouw ze aansprak. Naderhand heb ik de gemeente gebeld en om een verklaring gevraagd. Die wilden ze niet geven. Excuses? Die kwamen er al helemaal niet. Het is toch ongelooflijk dat zoiets gebeurt in Nederland.”
Duidelijkheid
Toen Snoeij in december insprak tijdens de raadsvergadering bleek de raad niet te zijn geïnformeerd. “Wethouder Leon de Wit beloofde binnen drie maanden duidelijkheid te verschaffen. In plaats van met mij in gesprek te gaan, om te komen tot een oplossing, gebruikte hij die tijd om besluiten te nemen die zeer nadelig zijn voor mijn bedrijf.”
Snoeij erkent dat het nu wel spannend begint te worden. Het getouwtrek met de gemeente bezorgen hem en zijn zwangere vrouw dagelijks stress. Toch is hij niet van plan de strijd te staken. “Er worden vieze spelletjes gespeeld, dat voelt gewoon niet goed. Bovendien laat ik me niet zonder slag of stoot mijn bedrijf afnemen.”
De gemeente Krimpenerwaard kan niet reageren zolang het dossier onder de rechter is, zo laat een woordvoerder weten. Ze verwijst naar de raadsinformatiebrief die op de agenda staat van de raadsvergadering van dinsdag (zie hieronder).