• Peter Dons tijdens het '(D)onsuurtje'.
• Peter Dons tijdens het '(D)onsuurtje'. archieffoto

'Opeens ging het licht uit'

ammerstol • “Ik ben van mijn leven nog nooit zo ziek geweest. Beelden van corona op televisie kan ik nog steeds moeilijk aanzien. Ik word er emotioneel van. Ik kan ook heel boos worden van mensen die denken dat corona slechts een griepje is. Belachelijk. Wat erg meegeholpen heeft aan mijn herstel zijn alle kaarten, attenties en lieve berichten op social media die ik kreeg. Ongekend!”

“Op 14 december 2020 ben ik na de kerstspecial van het (D)onsuurtje -Peter verzorgde online optredens, waarbij luisteraars verzoekjes konden indienen, red. – ‘ingestort’. Het was nota bene mijn 100ste (D)onsuurtje. Letterlijk en figuurlijk ging het licht uit. Ik heb enkele dagen op bed gelegen, eten en drinken deed ik amper en ik werd steeds zieker. Enkele dagen later werd ik met spoed opgenomen in Het Groene Hart Ziekenhuis, om op eerste kerstdag te worden overgebracht naar het LUMC in Leiden. Inmiddels had mijn vrouw Lianne ook corona.”


“Ik kreeg in die tijd veel zuurstof toegediend, wel elf liter, en kreeg de nodige injecties en pillen. Oudejaarsdag mocht ik naar huis. Weliswaar met zuurstof, inmiddels twee liter. Ik was zo blij als een kind. Thuis was gezorgd voor zuurstof: er stonden allemaal flessen in de gang en bij ons op de overloop een aggregaat die constant aan stond. De blijdschap was echter van korte duur, want op 13 januari moest ik weer naar het LUMC, omdat ik steeds meer zuurstof nodig had. Daar heb ik weer drie dagen gelegen voordat ik ontslagen werd. Ik kreeg wel te horen dat mijn longen nog voor 40% besmet waren met corona. Gelukkig gaat het nu een stuk beter.”

“Inmiddels werk ik hard aan mijn herstel. Ik krijg fysiotherapie, ga wandelen en doe zangoefeningen. Dat laatste is sowieso goed voor mijn longen."


“Ik had nooit gedacht dat het coronavirus zo’n impact zou hebben. Niet alleen voor mijzelf, maar voor de hele wereld. Beroepsmatig sta ik vanaf maart 2020 stil, al had ik van de zomer nog een paar optredens. Hoe ik naar de toekomst kijk? Met gemengde gevoelens. Ik word liever vandaag dan morgen gevaccineerd, hoewel ik ook besef dat dit, net als de griepvaccinatie, een jaarlijks terugkomend fenomeen zou kunnen worden. Ik denk wel dat door het vaccineren er weer veel dingen mogelijk zijn in de toekomst. Daar moeten we ons maar aan vasthouden.”


“Ik zou mensen willen meegeven om vooral goed uit te kijken. Hou je aan de maatregelen, denk aan de medemens en laat je vaccineren. Wellicht zullen dan oude tijden herleven.”