Aart-Jan Moerkerke over Papendrecht:
'Laat het met gerust hart achter'
Voor velen kwam het onverwachts: het vertrek van burgemeester Aart-Jan Moerkerke. Hij is vanaf maandag 7 juni burgemeester van de gemeente Moerdijk.
“Ik heb de beslissing puur op gevoel genomen. Die gemeente trekt me gewoon aan; er is veel te doen op het gebied van veiligheid, dat vind ik als burgemeester interessant. En Moerdijk heeft veel kernen, je kunt er landelijk wonen en er is veel recreatie.” Tien jaar geleden solliciteerde Aart-Jan Moerkerke al naar de functie van burgemeester van Moerdijk. Toen werd hij het niet. Nu, met de ervaring van Strijen en Papendrecht in zijn achterzak, werd hij het wel. Van de 27 kandidaten werd hij als meest geschikte burgemeester uitgekozen.
“Men vindt mij vaak een a-typische burgemeester. Ik beschouw dat als een compliment.” Op de vraag wat dan een a-typische burgemeester is, roept hij het beeld op dat hij nooit de rol van burgemeester hoeft te spelen of op te nemen als hij aan het werk gaat. “Ik ben gewoon altijd mezelf.” Die houding heeft er wellicht mede voor gezorgd dat er in zijn naaste omgeving niemand blij was met de mededeling dat hij zou vertrekken.
Bruggen slaan
'Ik hoop dat we weer zo snel mogelijk terug kunnen naar het oude normaal'
Toen hij bijna 4,5 jaar geleden naar Papendrecht kwam, noemde hij het dichten van de kloof tussen overheid en burger als één van zijn speerpunten. “Die kloof dichten lukt natuurlijk niet, die is er gewoon”, vertelt hij bij zijn vertrek. “Maar het is wel mogelijk om bruggen te slaan. Dat is goed gelukt door benaderbaar te zijn. De deur stond altijd open. De rondgang door het dorp met de taarten en de undercoveractie hebben daarbij goed geholpen. Maar ook de gewone praatjes in de supermarkt waren leuk en nuttig.”
Als privépersoon zal Aart-Jan Moerkerke Papendrecht herinneren als de plaats waar hij een geliefde verloor en een geliefde vond, een plaats waar hij zijn hond heeft moeten laten inslapen. Als burgemeester heeft hij enorm genoten van de saamhorigheid in het dorp, bijvoorbeeld wanneer de kerken samenwerkten met het lichtjesfeest op het Marktplein. Of bij Koningsdag, de 4-5 meivieringen of bij NLdoet.
Onder zijn bewind, zoals dat officieel heet, werden enkele grote projecten gerealiseerd of in de steigers gezet, zoals de verhuizing van het politiebureau en de opening van de nieuwe brandweerkazerne. Hij is blij dat hij enkele dagen voor zijn vertrek, samen met de wethouders van het college, nog een klap heeft kunnen geven op de definitieve bezuinigingsvoorstellen. Die gaan nu naar de raad voor definitieve besluitvorming.
Samenvattend zegt hij over zijn werk en inbreng als burgemeester: “Ik hoop dat ik een spin in het web was waardoor dingen aan elkaar verbonden konden worden en dingen gelukt zijn.” En over de bezuinigingen in het bijzonder: “Het was een heel moeilijk traject waarin minder leuke keuzes gemaakt moesten worden, maar Papendrecht is nog steeds een gemeente met een bovengemiddeld voorzieningenniveau en er zijn nog voldoende mogelijkheden voor de toekomst. Ik laat Papendrecht met een gerust hart achter.”
Hoogtepunt en dieptepunt
Op de vraag naar een hoogtepunt en een dieptepunt tijdens zijn burgemeesterschap in Papendrecht, komt hij voor zowel het hoogtepunt als het dieptepunt uit bij één gebeurtenis: het familiedrama in september 2018 in de Cremerstraat, waarbij de ouders en twee jonge kinderen om het leven kwamen.
"Dat raakt je natuurlijk enorm en doet heel veel pijn. Het is vreselijk om mee te maken, maar ik ben ook dankbaar voor de rol die ik toen heb kunnen oppakken, bijvoorbeeld bij de herdenking, de rouwverwerking en de stille tocht door de wijk. Ik krijg nog koude rillingen als ik terugdenk aan de brandweerlieden die daar opgesteld stonden.”
Bij alles wat Aart-Jan Moerkerke in de afgelopen jaren heeft meegemaakt in Papendrecht, probeerde hij dicht bij zichzelf te blijven. Dat is ook wat hij iedereen toewenst bij zijn vertrek. “Pas op Papendrecht, pas op jezelf”, is zijn advies. En: "Ik hoop dat corona nu echt snel voorbij zal zijn. Je hoorde geregeld dat we maar moeten wennen aan het nieuwe normaal. Ik hoop het niet! Ik hoop juist dat we weer zo snel mogelijk terug kunnen naar het oude normaal, waarbij we elkaar weer echt kunnen ontmoeten, want dat heb ik enorm gemist in het afgelopen jaar.”