'Het doet wat met het hele dorp'
Rommelmarkten in coronatijd
De meeste rommelmarkten in de regio werden afgelast vanwege corona, maar in drie dorpen zagen doortastende commissies toch kans om ze te laten doorgaan. In Goudriaan, Leerbroek en Papendrecht werd er tóch gesnuffeld tussen tweedehands spullen, op anderhalve meter.
De leden van de drie commissies werden wekenlang heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees. Dat het allemaal toch lukte, zorgt voor enthousiasme. Cora Zwijnenburg uit Goudriaan: "Ondanks alle regels is het zó goed verlopen. Iedereen vond het echt een uitje. Het heeft veel mensen heel goed gedaan. Je organiseert zo'n markt niet om opruiming te houden en aan geld te komen; de verbinding staat boven alles, het doet wat met het hele dorp. Het gaf zoveel energie.”
Saamhorigheidsgevoel
Ook in Papendrecht en Leerbroek zorgden de markten voor blije mensen. Sandra Peters (Papendrecht): "We hebben heel veel reacties gehad van mensen die zeiden dat ze het heel leuk vonden. Er was saamhorigheid, het was mooi weer en het was als altijd supergezellig. Bezoekers vonden dat het heel goed georganiseerd was en waren blij dat het op deze manier kon.” Anja Zwijnenburg (Leerbroek): "Je merkte dat iedereen het fijn vond om weer iets te kunnen doen met elkaar.”
In Goudriaan is het de hervormde kerk die de markt organiseert, maar ook mensen van buiten de kerk zijn betrokken en de opbrengst komt ten goede aan zowel de kerk als het dorp. Afgelopen jaar ging er een bedrag naar de speeltuinvereniging. In Papendrecht was het muziekvereniging Excelsior die voor de markt zorgde en in Leerbroek was het de Hersteld Hervormde Gemeente.
De voorbereiding vroeg erg veel tijd het afgelopen jaar. Sandra: “Vooraf had ik er een hard hoofd in, maar medecommissielid Alex Romijn is van het doorpakken. Er was goed overleg met de gemeente. Ik werd steeds enthousiaster, al vond ik het wel eng om de markt in coronatijd te organiseren. Er hing ons een boete van 4000 euro boven het hoofd als we de regels zouden overtreden. We hadden natuurlijk een vergunning van de gemeente, maar ja, er hoeft maar één iemand te klagen. Maar we hadden een waterdicht plan.”
'Er was saamhorigheid en het was mooi weer'
Veiligheidsregio
Ook in Leerbroek werkte de gemeente prettig mee. Anja: “Met het kerkbestuur hadden we ook goed overleg. Op een gegeven moment hebben we gezegd: we gaan gewoon door, tenzij de gemeente de toestemming intrekt of we het zelf niet langer verantwoord achten." Cora: “Er is heel veel overleg geweest, ook met de Veiligheidsregio en de gemeente Molenlanden. Tot de laatste dag hebben we contact gehad over de doorgang. Op de maandag na de markt kwam de lockdown en had het niet meer gekund.”
De maatregelen hadden invloed op het karakter van de markten. Schouder aan schouder tussen de kramen door schuifelen, dat was er de laatste keer niet bij. Er moest gewerkt worden met dranghekken, looproutes, ruime opstelling van de kramen en bakjes aan een stok voor betalingen met contant geld. De bakjes zorgden voor hilariteit. En de 1,5 meter afstand was voor de meeste mensen geen punt. Cora: “De maatregelen gaven mensen juist een veilig gevoel.”
Anja: "Iedereen hield zich fantastisch aan de regels, dat hadden we niet verwacht. We hadden vrijwilligers die rondliepen om erop toe te zien dat iedereen zich aan de regels hield, maar we hebben niemand aan hoeven te spreken." In Papendrecht hadden de bezoekers meer moeite met het bewaren van afstand. Sandra: "Het handhaven van de anderhalve meterregel vroeg zoals verwacht veel aandacht. We zijn er daarom steeds op blijven hameren via de omroepinstallatie. Daarnaast hadden we een looproute, mensen mochten in één richting lopen, en was er een maximum aantal bezoekers tegelijk op het plein. Sommige bezoekers vonden dat vervelend, maar de meesten vonden het heel begrijpelijk.”
Rijen vrijwilligers
Vrijwilligers vinden was geen probleem. Cora: "Andere jaren moest ik vragen om vrijwilligers. Nu had ik het dubbele aantal nodig en stonden ze in rijen klaar om te helpen."
Sandra: "We hebben het gedaan met de mensen van de vereniging." Ook in Leerbroek vond de commissie voldoende vrijwilligers.
En hoe ging het met de opbrengst? Anja: "De vorige keer hadden we ruim 18.000 euro, nu ruim 17.000." Sandra: "De opbrengst was 1000 euro minder dan andere jaren, maar we waren er blij mee."
In Goudriaan was de opbrengst zelfs hoger dan andere jaren. Maar Cora vindt dat niet het belangrijkst. "We hebben het nooit meer over het bedrag, wel over de mooie momenten die we met elkaar hebben gehad.”