'Deze vrouwen hebben geleerd dat hun lijf niet van hen is'
Irisgroep biedt vrouwen veilige plek
alblasserwaard • "We hebben mooie dingen beleefd met elkaar", zegt coach Adrianne. De groep ging in oktober 2018 in Alblasserdam van start. Drie van de zes vrouwen hebben hun trauma zover verwerkt dat ze de lotgenotengroep niet meer nodig hebben. Daarom is er plaats voor drie nieuwe leden. In september start het vierde seizoen.
De groep valt onder Iris, een landelijke organisatie die vrouwen na een onveilige jeugd helpt. Er zijn maximaal zes deelnemers, zwijgen mag ook en veiligheid staat voorop. Geke: “Deelnemers kwamen uit diverse dorpen in de Alblasserwaard.” Als gevolg van corona hebben ze een ongewoon seizoen achter de rug. “Bij de eerste lockdown zijn we dicht geweest, daarna zijn we weer zo snel mogelijk bij elkaar gekomen. We beschikken over een grote ruimte met goede ventilatie. Lichaamstaal is belangrijk, daarom is fysiek ontmoeten beter. In het eerste jaar bouw je vooral aan vertrouwen in elkaar. Dat is een proces dat bij beschadigde vrouwen lang duurt. Ook daarom is het niet goed om gesprekken online te doen.”
Te meegaand
Aanvankelijk waren de deelnemers afwachtend. “Het is fantastisch om te zien als dames heel langzaam stappen durven te maken, hun verhaal woorden geven”, zegt Geke. “Hun verhaal is zo lang verborgen geweest, iets wat er niet mocht zijn. Er ontstaat onderling begrip. Deelnemers bevragen elkaar.”
Gesprekken gaan bijvoorbeeld over grenzen stellen, omdat dit vaak lastig is voor de doelgroep. Adrianne: “Deze vrouwen hebben geleerd dat hun lijf niet van hen is. Ze vinden het normaal dat een ander over hun fysieke en emotionele grenzen gaat. Dan ben je gewend in de hoek te zitten waar de klappen vallen en ervaar je geen woede of irritatie omdat die grenzen er niet zijn.” Geke vertelt wat het gevolg kan zijn voor hun rol als moeder. “Ze zijn te meegaand of juist extreem streng, omdat ze niet willen dat hun dochter hetzelfde overkomt.”
Het duurde even voordat de deelnemers kwetsbaar durfden te zijn. Adrianne: "Dat komt doordat ze hun hart hebben gepantserd. Ze zijn bang voor het oordeel of de mening van de ander of ze willen een ander niet kwetsen. Het is mooi om te zien dat ze het beeld in hun hoofd bijstellen, hun overtuigingen ter discussie stellen. Ze zijn op een heel diep level beschadigd. Overwinningen geven we terug door te vragen: zie je welke stappen je maakt? Dan stralen ze. Overtuigingen die in de kindertijd ontstaan zijn, over wie je bent, het is kwetsbaar om die te veranderen. Hoe lelijk je zelfbeeld ook is, het is toch vertrouwder dan het nieuwe."
Lotgenotencontact werkt drempelverlagend, zegt Geke. "Je voelt je al begrepen voordat je iets gezegd hebt. Dat is de kracht. De insteek is dat ze vooral leren van elkaar." Adrianne: "Als gespreksleiders beginnen we met een inleiding, daar praten we over door, bijvoorbeeld over verantwoordelijkheid, grenzen of vertrouwen. Meestal met een link naar de Bijbel."
Adrianne studeerde contextueel pastoraat en werkt als pastoraal counselor. Het is haar rol om de emoties en mechanismen van slachtoffers in een context te plaatsen. Geke: "Als iemand heel erg probeert het haar ouders naar de zin te maken: waar komt dat vandaan, hoe ging dat vroeger dan bij jou? Dat is de meerwaarde van een hulpverlener als gespreksleider; zij geeft inzicht. Inzicht is vaak de start van verandering. Zelf zit ik in het laatste jaar van de opleiding pastorale hulpverlening. We zijn een groep met Bijbelse normen en waarden, we onderbouwen hoe God het bedoeld heeft."
Doordat Geke en Adrianne ook ervaringsdeskundigen zijn, begrijpen ze de deelnemers goed. Adrianne: "Je snapt sommige manieren van denken, je herkent patronen omdat je er zelf ook in hebt vastgezeten."
Aanmelden kan bij Marieke Kaai van Iris: 0318-501901.