Frank Meerkerk en Cees de Jong
'Breng polder naar Den Haag'
Het zijn in zekere zin concurrenten van elkaar: Ottolander Frank Meerkerk is als nummer 24 op de lijst afhankelijk van een forse verkiezingsoverwinning en/of regeringsdeelname van het CDA, Cees de Jong uit Hoogblokland vertrouwt als nummer 35 op zijn agrarische achterban om in een landelijke campagne met voorkeursstemmen in de Tweede Kamer te krijgen. En dat laatste scenario zou Meerkerk net zijn zetel kunnen kosten. Maar het gevecht aangaan om de kiezersgunst, dat zit bij beiden niet in het bloed. Verbinden, bruggen bouwen, de polder naar Den Haag brengen en vice versa, daar draait het bij hen om.
Om met Meerkerk te beginnen: als fiscaal econoom vertegenwoordigt hij een specialisme dat in de debatten het Journaal vrijwel nooit haalt. "En dat is eigenlijk doodzonde", zegt hij nadrukkelijk. "Het fiscale stelsel zit tot in de haarvaten van onze samenleving. De tiende penning stond ooit zelfs aan de basis van het ontstaan van ons land. Als praktijkman zie ik hoe in Den Haag nu veel wetten op dit gebied er doorheen gejast worden, omdat het toch geen aandacht in de pers oplevert. Mede daardoor ontbreek vaak de menselijke maat. De toeslagenaffaire is daarvan een goed voorbeeld. De vis begon bij de kop te stinken. En ik wéét dat het mogelijk is om het aan te pakken. Het wensdenken vanuit Den Haag moet stoppen, er dient veel meer geluisterd te worden naar degenen die de wetten uit moeten voeren."
Een instelling die één op één overeenkomt met wat De Jong nastreeft. Niet langer praten over de boeren, maar juist met hen. En met dat doel hoopt hij straks de stal te verruilen voor de vergaderzaal van de Tweede Kamer. "Ik ben altijd actief geweest in heel veel besturen en ook in de gemeenteraad. De afgelopen anderhalf jaar heb ik me behoorlijk bemoeid met alles wat er in de agrarische sector gebeurde. Een groep mensen uit deze branche heeft mij gevraagd om voor hun belangen naar Den Haag te gaan. Ik heb dat met het thuisfront overleg en gezegd: 'Een goed idee, maar ik wil wel een stevig mandaat.' Plek 35 op de lijst is dan ook ideaal. De voorkeursstemmen die ik nodig heb om in het parlement te komen, zullen me het draagvlak geven dat ik nodig heb."
Zeker zo belangrijk: het opkomen voor de eigen regio. Beiden zijn geboren en getogen Alblasserwaarders en zijn vast van plan hun geboortegrond niet te vergeten in het regeringshart van Nederland. Een thema wat ze onafhankelijk van elkaar noemen is de woningbouw. "In mijn tijd als wethouder had ik goed contact met de CDA-gedeputeerde in Zuid-Holland", blikt Frank Meerkerk terug. "Dat zorgde ervoor dat de provincie open stond voor onze woningbouwprojecten. Na de bestuurswisseling in de provincie kwam er een PvdA-gedeputeerde die als insteek had: bouwen doen we binnenstedelijk'. Al die projecten kwamen vervolgens stil te liggen. Je kunt als wethouder nu hoog of laag springen, zonder provincie krijgt je weinig voor elkaar. Soms heb je top-down iemand nodig die je belangen dient en die rol wil ik in Den Haag graag voor onze streek vervullen." En Cees de Jong: "Mijn inspiratiebron is Maarten Schakel. Hij was echt een kind van de Alblasserwaard, maar had tegelijkertijd het respect van de Tweede Kamer en invloed om zaken te regelen. Mijn doel is de polder naar Den Haag te brengen en weer terug."
Het moge duidelijk zijn: Cees de Jong zal een lans gaan breken voor de boeren in de streek, maar ook in heel Nederland. De boosheid die bij vele agrariërs aanwezig is, ziet hij niet als eindpunt. "De hele discussie is heel erg op de spits gedreven, je bent of heel erg voor of heel erg tegen. Ik heb boeren nog nooit zo boos gezien. Zelf ben ik ook melkveehouder, maar ik wil verbinden. Dat zit in mijn karakter en is voor mij de drive om dit te doen. Praten met de sector zelf om samen met hen tot een oplossing te komen. Dat zal, als ik gekozen wordt, wel betekenen dat ik afstand neem van het werk op mijn boerderij. Dat zal het meest lastig zijn. Aan de andere kant: ik ben een politieke junkie, luister gerust nog uren debatten terug vanuit de gemeenteraad, de provincie of de landelijke overheid. Ik geniet van het politieke vak."
In het promotiefilmpje van Frank Meerkerk is goed te zien dat hij zich op een andere groep richt: ondernemers als Cees IJzerman van IJzerman Tweewielers op de Vuilendam en Dirk-Jan Aantjes uit Ottoland spelen daarbij de hoofdrol, al komt ook agrariër Ad van Rees uit Brandwijk langs. "Er zijn zoveel ondernemers in het midden- en kleinbedrijf in onze streek. Zij hebben vaak nog te maken met Kafkaiaanse regelgeving, wat een forse drempel is in de bedrijfsvoering. Dan zegt de Veiligheidsregio: de deur moet naar buiten opengaan, de welstandscommissie zegt dat hij naar binnen dient open te draaien en de architect heeft een schuifdeur in gedachten. Die belemmerende regelgeving wil ik terugdringen. Hier in de streek is hard werken voor je centen dé manier van leven. Dat moet je ondersteunen in plaats van remmen. Om een concreet voorbeeld te noemen: de aanslag die de erfgenamen krijgen als een eigenaar van een bedrijf overlijdt. Dan moet je veertig procent van de waarde van de onderneming afdragen aan de Belastingdienst. Andere partijen zeggen vrijwel allemaal: dat is het probleem van de nieuwe eigenaren. Het is niet sexy om daar verandering in aan te willen brengen, maar ik wil daar toch voor gaan. Het is cruciaal voor het voortbestaan van ondernemingen, je kunt ook in Den Haag nu eenmaal pas gaan verdelen als het eerste verdiend is."