Uitvaarten vanwege maatregelen intiem en kort
'Voor nu is het hartverscheurend'
vianen • "Het is extra verdrietig en erg wrang dat verdriet om het verlies van een naaste nu niet gedeeld kan worden met de mensen die het meest nabij staan." Martin Hendericks van Martin Hendericks Uitvaartverzorging vertelt dat sinds ruim een week uitvaarten nog maar bijgewoond mogen worden door een select gezelschap van dertig personen. De maatregelen hebben grote gevolgen.
"Je moet tegen laatste wensen van mensen ingaan. Sommige mensen hebben in een voorgesprek al aangegeven hoe zij hun uitvaart het liefste zien, maar dat scenario ziet er ineens heel anders uit. Mijn collega sprak van de week een jonge vrouw, die nog middenin het leven staat, maar weet dat ze binnenkort gaat sterven. Dan is het hartverscheurend om te horen 'wat ik wil, kan nu niet'."
Toen bekend werd dat er nog maar dertig mensen in één ruimte bij elkaar mogen zijn, was er in eerste instantie sprake van dat alleen familie in de eerste lijn bij een uitvaart aanwezig zou mogen zijn. "Dat zou betekenen: geen kleinkinderen, maar ook geen goede vrienden. Gelukkig is die regel inmiddels bijgesteld." Ook de Uitvaartbranche moet zich aan de overige maatregelen houden die gelden. En dus is er geen catering, worden er geen grote (kerkelijke) bijeenkomsten gehouden. "Mensen moeten afstand houden, dus een hand geven of omhelzen mag niet. Dat geven we van tevoren aan, maar vanuit emotie gebeurt het soms toch. We spelen dan geen politieagent. We vragen mensen wel om een beetje op elkaar te letten." Daarnaast liggen er geen condoleanceregisters bij de uitvaarten. "We zouden dan de pen steeds moeten desinfecteren. Daarom sturen we nu condoleancekaartjes met de rouwkaart mee. Op de achterkant staat eventueel een verwijzing naar een link op onze website. Mensen kunnen hier bij 'In Memoriam' hun digitale medeleven betuigen, maar bijvoorbeeld ook de live stream van de uitvaart vinden en de richtlijnen van het RIVM en de overheid volgen."
Een eerste gesprek doen de medewerkers van Martin Hendericks bij voorkeur nog wel persoonlijk. "Thuis, maar alleen als er niet meer dan twee mensen aanwezig zijn. Anders vragen we nabestaanden naar het Uitvaarthuis te komen. Die interactie vind ik belangrijk: je kunt aan de lichaamstaal van mensen zien wat ze wel of niet zouden willen. Thuis opbaren is helaas niet vanzelfsprekend meer. Per situatie zullen wij overleggen wat nog mogelijk is. Bij opbaren thuis komen we overigens niet meer dagelijks langs, nabestaanden krijgen nu instructies waar ze op moet letten. Als het nodig is, komt er een verzorger langs."
Hoewel uitgebreide herdenkingsbijeenkomsten er nu niet in zitten, denken Martin en zijn collega's graag mee. "Als het straks weer kan, willen we graag met nabestaanden, die daar behoefte aan hebben, alsnog op een mooie manier de overledene herdenken. Maar voor nu is het hartverscheurend. Want uiteindelijk kun je maar één keer afscheid nemen."