Ies van Eck heeft veel baat bij z'n rondje over de dijk
Bewegen beste medicijn bij Parkinson
haaften • "Ik loop nu drie keer per week een intervalroute van 7,5 kilometer. Om en om stevig wandelen en 100 meter joggen. De ene keer loop ik vanuit m'n huis over de Waalbandijk richting de Zaltbommelse brug, de andere keer over de dijk richting Hellouw. Meestal ga ik al om voor acht uur 's morgens op pad en ben dan rond half negen uur weer thuis."
Ies krijgt positieve reacties. "Als ik aan het trainen ben, hoor ik vaak: 'Goed bezig."
Sportieve man
Ies van Eck (79) is altijd een sportieve man geweest. Op de lagere school stond hij al op het doel tijdens de schoolvoetbalwedstrijden. Hij keepte nog tot z'n 33e bij de hogere elftallen van de plaatselijke vv Haaften. "Daarna ben ik gaan joggen. Eerst enkele rondjes op een oefenveld bij een school. En daarna uitgebreid van 5 tot 10 kilometer."
In 1993 kreeg Ies voor de eerste keer een hartinfarct. "Gelukkig is het met medicijnen verholpen, al kom je er nooit helemaal meer vanaf. Ik heb de trainingen weer langzamerhand hervat, totdat ik weer in staat was om vijf kilometer te joggen. In die tijd sloot ik me aan bij hartrevalidatieclub 'De Hartenjagers' in 's Hertogenbosch. Daar kreeg ik weer meer conditie."
Hartenjagers
Op 26 augustus 1999 kreeg de Haaftenaar opnieuw gezondheidsproblemen. Hij moest weer worden opgenomen in het ziekenhuis. Dit keer duurde het herstel langer. "Maar toch heb ik ook dit keer het trainen in Den Bosch weer opgepakt en daarna nog 18 jaar volgehouden. In 2011 ben ik bij de plaatselijke badmintonvereniging PRO gaan spelen. Dat was goed voor m'n conditie. Ik houd het nog steeds vol." Ook fietsen, wandelen en joggen bleef hij fanatiek doen. "Ik ben altijd actief geweest en ik vind bewegen geweldig."
Ondanks al het sporten kwamen er de laatste jaren ook andere gezondheidsklachten bij. De gepensioneerde tekenaar/ constructeur kreeg last van artrose, pijn in z'n rug en pijn in z'n benen. "Ook begon ik steeds meer te sjokken en de schuifelen bij het lopen. M'n handen begonnen te trillen. Ik kon nog geen kopje koffie vasthouden." In oktober 2019 was het eigenlijk wel heel duidelijk: bij de actieve Haaftenaar werd de ziekte van Parkinson vastgesteld.
Medicijnen
Ies gebruikt sindsdien medicijnen en heeft daar heel veel baat bij. Ook wordt hij begeleid door een Parkinsonverpleegkundige van het Beatrixziekenhuis in Gorinchem. In datzelfde ziekenhuis kreeg hij ook het advies om te gaan bewegen. "Dat was voor mij geen enkel probleem. Want sporten doe ik al m'n leven lang. Vooralsnog pakt het heel goed uit. Ik tril veel minder met m'n handen, m'n houding is beter en ik schuifel ook veel minder dan eerst."
Ondanks de ziekte van Parkinson voelt Ies van Eck zich een bevoorrecht mens. Hij is blij dat hij nog zoveel kan doen, is nog volop actief bij de kerkelijke gemeente in zijn dorp, tuiniert graag, verzamelt postzegels, lost kruiswoordpuzzels en sudoku's op en is muzikaal. En naast het joggen en wandelen gaat hij ook nog elke week badmintonnen. Van Eck is lid van een fietsclub voor ouderen en vanaf het voorjaar trekt hij er regelmatig op uit. Ook gaat de fiets mee in de auto voor bijvoorbeeld een rondje Drunense Duinen.
Actief blijven
"Hoe lang ik dit vol zal houden blijft natuurlijk de vraag. Iedere dag is er één. Je moet er het beste van zien te maken. Maar met dat joggen en wandelen heb ik maar weer eens aangetoond hoe belangrijk het ook voor Parkinson-patiënten is om actief te blijven."
Meer informatie over de ziekte van Parkinson op:
q https://www.parkinsonfonds.nl/
Dick Aanen