• Margot Odijk in gesprek met twee bezoeksters van haar huiskamerexpositie met vilten objecten.
• Margot Odijk in gesprek met twee bezoeksters van haar huiskamerexpositie met vilten objecten. Foto: Levien Vermeer

Aandacht, verstilling en schoonheid kenmerkt Waard Art

Liefde voor textiel uitgedrukt in vilt

asperen • Het publiek kon werk bewonderen van bijna veertig kunstenaars met een brede verscheidenheid aan disciplines, op negentien locaties in gemeente West Betuwe, waaronder van voormalig docente textiele werkvormen Margot Odijk-Rooijmans (76) en fotograaf Nout Steenkamp (58) uit Asperen. Zij leeft haar liefde voor textiel uit door middel van vilt en artquilts, hij componeert zijn foto’s het liefst ’s nachts, wanneer het stil is, en leeg, en rustig.

Vilten is een fascinerend proces, legt Odijk-Rooijmans uit aan twee bezoeksters die een kijkje komen nemen bij haar huiskamerexpositie. "De structuur van een wolvezel kun je vergelijken met de schubben van een dennenappel. De schubben grijpen in elkaar als de wol met warm water en zeep bewerkt wordt, dat proces is onomkeerbaar. Zoals wanneer je een wollen trui te heet hebt gewassen, daar is geen redden meer aan." Ze draagt een opvallende armband die prachtig kleurt bij haar rood met zwarte outfit: een vilten klaproos waarvan de steel om de pols gewikkeld wordt. Astrid Langbein bewondert de creatieve gave van haar vriendin. Ze laat me warmoranje vilten onderzetters zien en een paar gevilte gastenzeepjes, die op kiezelstenen lijken. Langbein zegt: "Ik blijf me verbazen over wat er uit die wolvezels tevoorschijn getoverd kan worden."


Kunstenares Odijk: "Ik heb altijd een ontwerp in mijn hoofd, zowel wat kleur als vorm betreft. Zeker bij het maken van een 3D object is dat noodzakelijk." Zo heeft ze het idee van voorbij drijvende wolken willen creëren in de grijs-witte langwerpige vormen, die op kleine sokkeltjes staan. En het zal niemand verbazen dat de iPhone van Odijk in een vilten hoesje opgeborgen is. "Het werken met vilt biedt me uitdaging, en tijdens het vilten kom ik in een haast meditatieve staat. Als het beeld in m’n hoofd gerealiseerd wordt, geeft me dat veel voldoening."


Maan

Steenkamp is op zijn dertiende begonnen met fotograferen. Onderwerpen als (militaire) vliegtuigen, vogels en vakanties gingen vooraf aan zijn journalistiek werk. "Mijn leven was altijd hectisch en druk. Ik maakte vrij rauwe beelden: van mensen op straat en actualiteiten." Maar die thematiek is inmiddels verschoven, mede door een jarenlange periode van ziekte. "Met mijn deelname aan Waard Art laat ik zien dat ik er weer ben," zegt hij. Met gepaste trots exposeert hij zijn serie met de titel ‘Betuws Nachtleven’. "Het hoofdbestanddeel van mijn werk betreft portretfotografie voor magazines. Nachtfotografie is iets totaal anders, waar ik me ook graag mee bezig houd." Het zijn verrassende beelden, want op zijn foto’s zou de maan door de lange sluitertijd net zo goed voor de zon door kunnen gaan, en de lucht wordt soms zo lila als de laatbloeiende hibiscus.


Levien Vermeer