Dolblij met verruiming corona-regels
Arie en Annie weer bij elkaar
herwijnen • Sinds oktober vorig jaar wordt Annie (82 jaar) liefdevol verzorgd in Perengaarde in Herwijnen, de nieuwe locatie van woonzorgcentrum Avondlicht. Tot half maart ging Arie met z'n auto elke middag van zijn woonplaats Vuren naar Herwijnen (85), maar sinds het van kracht worden van de strenge corona-regels was fysiek contact niet meer mogelijk.
"Vanaf het moment dat de strenge corona-regels golden, ben ik heel voorzichtig geweest. Ik moest in die tijd een beetje kuchen en ik wist natuurlijk heel goed dat ik tot de risicogroep behoorde. We zijn gelukkig heel goed opgevangen door het personeel van Perengaarde. Ik heb van m'n kinderen een iPhone cadeau gekregen en zo had ik contact met Annie via Skype en later via beeldbellen. Het verplegend personeel deelde regelmatig foto's van Annie via de website Familienet. Zo zijn we als familie altijd goed op de hoogte gebleven van de mooie momenten in het dagelijks leven van Annie."
Het werd nog mooier op het moment dat Arie zijn vrouw ook echt te zien kreeg. De twee werden echter nog wel gescheiden door een glazen wand. Sinds half juni mag Arie twee keer per week een uurtje op bezoek bij zijn vrouw uurtje. "Als de medewerkster weg is om koffie te halen is er even tijd om elkaar te knuffelen. Ik vind dat het personeel het fantastisch heeft gedaan."
Hoewel woonzorgcentrum Avondlicht zwaar werd getroffen door het coronavirus bleef de locatie Perengaarde gelukkig gevrijwaard van het besmettelijke virus. Directeur-bestuurder Dikkie van Zetten: "Locatie Perengaarde was de eerste locatie van Avondlicht waar een coronatest gedaan werd. We hebben direct voorzorgsmaatregelen genomen, door zieke bewoners apart te verzorgen. Ze verbleven in een aparte huiskamer. Ondanks dat de bewoners alleen maar binnen mochten blijven, zijn zij dankzij de enorme inzet van de medewerkers de weken goed doorgekomen en kunnen we gelukkig nu weer steeds een beetje meer. Bewoners krijgen bezoek van steeds twee dezelfde bezoekers. Ze mogen ook weer buiten wandelen. Hier zijn zowel de bewoners als de medewerkers erg blij mee."
'Als de medewerkster koffie haalt is er even tijd om elkaar te knuffelen'
De locatie Perengaarde is bedoeld voor bewoners met een psychogeriatrische ziektebeeld. De locatie ligt aan de oostelijke rand van het dorp, waar over enkele jaren een prachtige nieuwe woonbuurt zal verrijzen. Perengaarde is een beschermde en gesloten locatie. De 24 bewoners beschikken ieder over een ruim appartement. "We creëren een woon-leefklimaat waar mensen zich veilig en vertrouwd voelen", aldus de website van Huize Avondlicht
In de huiskamers heerst een huiselijke sfeer. Perengaarde beschikt over een fraaie binnentuin. Op de afdeling werden voor de corona-periode dagelijks activiteiten voor de bewoners georganiseerd. Die activiteiten lagen de afgelopen periode stil. "Maar ik heb me geen dag verveeld", zegt Annie. "Ik help bij het tafeldekken en bij het afruimen. En verder kijk ik veel televisie."
Windhoos
Arie en Annie leerden elkaar kennen in 1968. Arie werkte toen samen met zijn vader op de boerderij aan de Landscheiding in de polder van Vuren. Annie woonde in Tricht en zat in de kraamzorg. Een jaar eerder -op zondag 25 juni 1967- ontpopte ze zich tot één van de zorghelden na de verwoestende windhoos die het Betuwse dorp trof. De nieuwste uitbreidingswijk van Tricht werd op die broeierige zondagmiddag compleet van de kaart geveegd. Bomen werden uit de grond gerukt. Stenen, auto's en meubelstukken vlogen door de lucht. Alles gebeurde in een tijdsbestek van enkele seconden. Annie: "Ik woonde nog thuis en op het moment dat het gebeurde zat ik met m'n familie aan tafel. Ik ben na die twee verschrikkelijke minuten gelijk het huis uitgerend om de vele gewonden te verzorgen."
Stikstof
Arie en Annie trouwden in juli 1970. Ze kregen twee kinderen. Het boerenbedrijf werd later voortgezet door zijn zoon Frans. Arie: "Hij is in 2012 met zijn vrouw Ingrid en zijn drie kinderen vanwege de verstikkende milieuregels in Nederland naar Rijnland-Palts verhuisd. Daar heeft hij nu een bedrijf met 225 bunder land. Het is twee jaar geleden dat ik er voor het laatst geweest ben. Ik ben 85 en durf die autorit niet goed meer aan. Stel dat ik onderweg pech krijg, dan loop ik ook nog kans om m'n rijbewijs kwijt te raken. Maar gelukkig komen ze regelmatig naar Vuren."