Jonge mantelzorgers doen hun verhaal
'Je doet het met liefde'
vijfheerenlanden • Van 1 tot 7 juni is de het De Week van de Jonge Mantelzorger om maatschappelijke aandacht en waardering te vragen voor jonge mantelzorgers. In deze week start de campagne ‘Deel je zorg’ om jonge mantelzorgers te stimuleren om over hun zorgen te praten of gebruik te maken van hulp.
Tabitha en Michael zijn jonge mantelzorgers in Vijfheerenlanden en kunnen hierover meepraten. Hun advies: 'Praat erover!'
Tabitha
In 2016 werd de moeder van Tabitha (20 jaar) getroffen door een herseninfarct. Na drie weken op de IC en een lang revalidatietraject wordt zij nu thuis verzorgd. “Een vuistgroot gedeelte van haar hersenen is afgestorven”, vertelt Tabitha. “Mijn moeder is halfzijdig verlamd. Dat betekent dat ze veel praktische hulp nodig heeft. Bijvoorbeeld de transfer van rolstoel naar de wc.”
Voor Tabitha betekende de nieuwe situatie dat zij snel volwassen moest worden. “Ineens moet je heel veel dagelijkse dingen zelf gaan doen, zoals de was. Dat begon al in de periode dat mijn moeder in het ziekenhuis lag. Je bent ook minder flexibel. Ik kan niet zomaar weg.”
'Buitenstaanders zien het niet aan je dat je mantelzorger bent'
Dat snel volwassen ziet zij ook positief. “Niet alleen in praktische dingen. Ik leerde snel rekening houden met anderen. En ja, ik kon mij niet in het uitgaansleven storten, maar daar heb ik eigenlijk toch niet zoveel mee. Er zijn natuurlijk momenten dat je er helemaal klaar mee bent, maar je houdt van je moeder, dus doe je het met liefde. En het lukt me nog altijd tijd voor mezelf te maken.”
Tabitha heeft de opleiding Persoonlijk begeleider specifieke doelgroepen afgerond. “Dat is toevallig. Ik wilde altijd iets in de zorg doen. Nu wil ik graag verder leren en ga ik de opleiding creatieve therapie volgen. Ik zou graag willen werken met jongeren die een traumatische ervaring hebben gehad. Daar kan ik ook mijn persoonlijke ervaringen goed bij gebruiken.”
Andere jonge mantelzorgers wil ze meegeven tijd te maken voor leuke dingen. “Maar zoek ook begeleiding. Zelf heb ik voor mijn opleiding stage gelopen bij Handje Helpen. Daar heb ik jonge mantelzorgers kunnen begeleiden. Iets wat ik zelf wel gemist heb. En durf je verhaal te vertellen. Veel mensen vinden dat lastig. Als je je kwetsbaar opstelt, krijg je hulp.”
Michael
De moeder van Michael (18 jaar) kreeg vijf jaar geleden een dubbele hersenbloeding. “Dat heeft blijvend letsel toegebracht,” vertelt Michael. “Wat voor een normaal mens simpele taken zijn, is dat voor mijn moeder niet meer. Ze kan bijvoorbeeld wel koken, maar dat gaat met veel moeite. En ze is vergeetachtig. Als ik maandag vertel wat ik in het weekend ga doen, vraagt ze er nog drie keer naar.”
Voor Michael was de impact groot. “Ik ontliep de situatie door naar mijn vrienden te gaan. Maar die vroegen dan weer hoe het met mijn moeder was. Het ging eigenlijk nooit over mij. Van mezelf ben ik geen prater en voor anderen is het moeilijk er over te beginnen. En buitenstaanders zien het niet aan je dat je mantelzorger bent. Dat zeg je ook niet zo gauw. Het voelt ook een beetje negatief, want je geeft daarmee aan dat er iets in je familie speelt.”
Op de middelbare school is hij een keer blijven zitten. “Ik had wel gesprekken met zorgcoördinatoren, maar dat hielp niet echt. Ik had het gevoel dat zij mij en de thuissituatie niet goed begrepen.” Dit jaar is hij er achter gekomen dat het hem allemaal teveel werd en is gaan praten met een psycholoog. “Ik merkte dat ik minder goed in mijn vel zat. Door over mijn eigen gevoelens te praten, gaat het nu beter. Een jaar geleden had ik dit interview niet gedaan. Nu kan ik er goed over praten.”
Hij kan het andere jonge mantelzorgers aanraden. “Zoek iemand waar je mee kan praten. Het is fijn om over je eigen gevoelens te kunnen praten. Fijn om je verhaal kwijt te kunnen.”
Michael volgt nu, puur uit eigen interesse voor de zorg, de opleiding Gezondheidszorg technologie.