Jonge en ambitieuze schapenhoedster melkt vleesschapen
'Ze waren in het begin superwild'
langerak • De schapen van de Langerakse familie Van den Dool grazen onder andere op de stadswallen van Nieuwpoort. Als Henrieke een hele dag met de kudde op stap gaat, vindt ze die acht uren best lang duren. Terwijl ze vorig jaar een beetje verveeld naar de grazende schapen keek, kwam ze op een idee. “Ik dacht: ik ga ze melken. Dan kan ik dat project meteen gebruiken voor mijn afstuderen aan de Aeres Hogeschool Wageningen.”
Van haar ouders agrariër Bram van den Dool en boerin Alien, kreeg Henrieke meteen alle ruimte. Ook haar broers Erik (16), Arie (19) en Bram junior (20) doen mee. “Met zijn zessen vormen we een maatschap.”
Nadat de eerste schapen hadden gelammerd, konden Henrieke en haar broers half januari beginnen met het melken van vijf ooien. Leveren aan een fabriek bleek geen optie. Bram senior: “De markt zat overvol, ze wilden onze melk er niet bij hebben. Er was maar één manier: laten verkazen en zelf verkopen.”
Onder de naam Doolgelukkig verkoopt de familie nu kaas ‘van gelukkige schapen en koeien’, vanuit een marktkraam op het eigen erf aan de Lekdijk. Maar ook via steeds meer Landwinkels, markten en boerenwinkels. Alien: “Henrieke gaat twee dagen in de week op pad in de regio, om te vragen of anderen onze kaas willen verkopen.” Henrieke: “Ik laat mensen proeven en bel later terug.” Ze hoopt dat mensen de meerwaarde zien van een product dat dicht bij huis is geproduceerd. “Iedereen wil toch dat boeren lokaal worden?”
Superwild
Overigens waren de schapen zelf niet meteen enthousiast over Henriekes idee. Ze wilden helemaal niet gemolken worden. Lachend erkent Henrieke: “Ze waren in het begin superwild.” Met een blik op haar handen: “Mijn handen werden kapot getrapt en werden schraal van de poten die erlangs schuurden. We deden wel drie uur over het melken. Ik heb weleens gedacht: waar ben ik aan begonnen?”
Henriekes vader en broer Roel bouwden zelf een melktafel, een verhoging met aan weerszijden een ‘loopplank’. Ook schafte de familie speciale melkstellen aan. “Want een schaap heeft maar twee spenen”, legt Henrieke uit. “We voeren de schapen biks, daar zijn ze gek op, dus ze komen er vanzelf aangerend. In het begin was het wel erg druk, want we waren ook anderhalf uur bezig met het voeren van de lammeren, twee keer per dag.”
Inmiddels zijn Henrieke, haar broers en ouders ervaren schapenmelkers en ook de schapen zelf hebben zich verzoend met hun nieuwe bestemming. “Het duurt nu anderhalf uur om ongeveer 160 schapen te melken. Het zijn vleesschapen en heideschapen, die geven niet zoveel melk als schapen die er speciaal voor gefokt zijn. Ik verwacht dat ze ongeveer 250 liter op een jaar zullen geven. Het is dikke melk, dus je kunt relatief veel kaas van de melk maken en je krijgt smaakvollere kaas.”
Zwarte schapen
Bram: “We kruisen ze nu met melkschapen. Op dit moment hebben we nog niet zo’n groot afzetgebied, dus het is nu niet erg dat ze nog niet zoveel melk geven.” Henrieke: “We willen de vleesschapen er wel in houden, zodat je een sterker ras krijgt. We willen proberen er altijd zwarte of bonte schapen tussen te hebben; je moet een uniek product op de markt zetten en kaas van zwarte schapen heeft niemand.”
In de kraam op het erf wachten allerlei soorten kaas op een lekkere bestemming, of dat nou een bruine boterham is of een lasagneschotel. De verwerking van de kaas wordt gedaan door Booij Kaasmakers in Streefkerk. “De smaak van schapenkaas lijkt op die van een heel fijne koeienkaas”, vertelt Henrieke. Ook een deel van de koeienmelk van Van den Dools boerderij wordt verwerkt tot kaas.
Openingstijden
De kraam op het erf (Lekdijk 66, Langerak) is elke vrijdag geopend van 14.00 tot 17.00 uur en op zaterdag van 10.00 tot 16.00 uur. Online bestellen kan ook: doolgelukkig.nl.
Anne Marie Hoekstra