Muzikale hommage aan Everdingen
everdingen • Als er een lockdown komt dan wil ik in Everdingen zijn. Die gedachte vormde het begin van Jørgen Heininks muzikale hommage aan Everdingen.
"We staan krap drie maanden hier in 't Knooppunt, maar ik heb nu al het gevoel: hier hoor ik. Dat heb ik niet eerder gehad. Het is echt heel bijzonder om als twee buitenstaanders zo op te worden genomen in de Everdingse gemeenschap", vertellen Jørgen Heinink en Diana Matser.
Ze zijn sinds januari beheerder van het Everdingse dorpshuis. "We sprongen in het diepe, het was de eerste weken kei spannend. We kenden niemand, de gasten vertelden ons hoe dingen hier normaal gingen, maar het was al direct gezellig in het café", kijken de twee terug. Hun liefde voor muziek is voelbaar in het dorpshuis. De jamsessies, de karaokeavond en het akoestisch open podium zijn een groot succes. Inmiddels zijn de twee helemaal geïntegreerd in het dorp. "Het is alsof je in een soap stapt. Iedereen kent elkaar en houdt elkaar in de gaten. Aan de bar komen alle roddels samen, we weten alles, maar achter de bar zijn we Zwitserland. We delen lief en leed en zakken steeds dieper in de Everdingse klei weg", zegt Jørgen.
Hij realiseerde zich door de coronamaatregelen pas écht hoe zeer hij zich thuis voelt in Everdingen. En toen ontstond het liedje. "Het moest er gewoon uit, zo gaat dat soms met muziek. De melodie had ik al jaren in mijn kop, maar ik had geen tekst. En nu was het er opeens."
Everdingse klei
Het lied is een hommage aan Everdingen en de achtbaan waar Jørgen en Diana in zitten sinds ze in januari beheerders van het dorpshuis werden. Jørgen bezingt de schoonheid van het dorp, de lange dagen in het café ('er is geen weg terug dus ga je door van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat') en hoe hij tevreden tot zijn enkels in de Everdingse klei staat.
Het laatste couplet is gereserveerd voor corona, want ook in 't Knooppunt is de impact van het virus goed voelbaar. Het café -goed voor zeventig procent van de omzet- is gesloten, de maaltijdservice is opeens core business. "Het is heel leuk om te horen dat mensen die normaal zelf friet bakken, nu op vrijdag bij ons een frietje komen halen om ons te steunen. De kipsalon is ook niet aan te slepen. We zijn daar heel blij mee, al missen we de gezelligheid van het café en de verenigingen enorm", vertelt Diana. In het liedje nodigt Jorgen iedereen uit om op donderdag een frietje met een visje te komen halen. Heeft hij daar wat van gemerkt? "Jazeker. Ik zag heel veel nieuwe gezichten. Bizar toch, door één zo'n liedje. Ik dacht, dat vinden een paar mensen in Everdingen wel leuk. Als ik had geweten dat het meer dan 2.200 keer bekeken zou worden, had ik wel een beter clipje gemaakt."