Al zestig jaar langs het veld
Reden genoeg voor een terugblik op die jaren. "Het klinkt wel een beetje als mijn necrologie", lacht Van der Giessen aan het eind van het gesprek. Dat is het zeker niet. "Ik hoop dit nog wel even te kunnen blijven doen."
Wat bezielt een jongen van twaalf om op in het weekend verslagen te gaan maken van voetbalwedstrijden? "Ik ergerde me groen en geel aan het chauvinisme in de verslagen", zegt Van der Giessen over de toen nog clubgebonden verslaggeving. Hij kende het wereldje. Zijn vader, die in zijn jeugd lang naast het voetbalveld in Vuren woonde, was voor die club verslaggever voor enkele Gorinchemse kranten. "Ik ging vaak met hem mee en ik dacht: dit kan ik ook", was de overtuiging van Van der Giessen. Het gezin woonde in Geldermalsen en dus werd hij verslaggever voor Tricht en het net opgerichte MVV'58 uit Meteren. Eerst voor het onlangs gestopte Nieuwsblad Geldermalsen en later voor enkele Utrechtse kranten; De Gecombineerde en Het Kontakt.
Destijds kregen niet alleen de eerste elftallen aandacht, maar ook de lagere- en jeugdteams. "Een hoop meer werk, maar de haast was er niet", zegt Van der Giessen. "Internet was er nog lang niet en de kranten kwamen pas na het weekend uit." Een beetje plannen was het wel: met zijn vader om beurten op de typemachine. En dan moesten al die verhalen ook nog op de redacties terecht komen. "Voor de kranten in Utrecht gaven we de verslagen mee aan de treinconducteur. Voor andere kranten deden we ze in een postbus en dan zorgde de drukker dat ze op de juiste plek terecht kwamen", herinnert Van der Giessen zich.
Zomercompetities
Ook de voetbalwereld zelf zag er nog heel anders uit. De meeste clubs speelden in de onderbond in zomercompetities, omdat de op uiterwaarden gelegen velden in de winter niet bespeelbaar waren. Clubs hadden zeer beperkte faciliteiten, een pomp om je te wassen was al luxe. "Verhalen uit die tijd klinken romantisch, maar het was allemaal niet best. Bij ASH brak een speler een been en toen werd er een kleedkamerdeur als brancard gebruikt. Dat was een prachtige oplossing. Het werd overal overigens wel snel beter", vertelt Van der Giessen. Als voetbalverslaggever volgde Van der Giessen vooral de clubs die nu onder het verspreidingsgebied van Het Kontakt editie Leerdam vallen. Van die clubs herinnert hij zich dus ook het best de prestaties en de spelers. Het Haaften van Jan van Heusden en de broers Verseijl; sc Everstein met Jan en Andy de Jong en Walter van Putten.
"Mijn eerste verslag voor Het Kontakt was van een wedstrijd van sc Everstein, met onder meer Walter van Putten. Dan is het leuk als je later zijn zoon Sil weer tegen komt." Ook de opmars van enkele clubs is Van der Giessen bijgebleven: in de jaren '80 Tricht, Herovina en Heukelum en een decennium later Vuren. "Dat zijn dingen die je onthoudt. Het waren allemaal dorpsclubjes die met veelal eigen spelers maximaal presteerden. Dat is allemaal veel minder geworden. Destijds was voetbal de enige afleiding en was het echt een strijd tussen dorpen. Tegenwoordig zijn de mogelijkheden veel groter. Spelers gaan veel eerder bij een andere club spelen."
'Destijds was voetbal de enige afleiding en was het echt een strijd tussen dorpen'
Wetenschap
Van der Giessen deed de verslaggeving altijd naast zijn werk in de wetenschappelijke wereld van de onderzoeks- en planbureaus. Na zijn studie Wiskunde werkte hij bij onder meer het RIVM en het Planbureau voor de Leefomgeving, de laatste 25 jaar in leidinggevende functies. De combinatie van beide werelden hield hem met beide benen op de grond. "Door die balans heb ik het altijd kunnen volhouden. "Ik vind altijd dat ik werk heb gedaan dat maatschappelijk nuttig was, maar daar kijken veel mensen anders tegenaan. Die kom je tegen langs een voetbalveld. Dat heeft mij altijd in evenwicht gehouden. Het waren mooie tegenhangers."
Sinds zijn pensionering is die balans wat weg. "Alléén sport is voor mij toch iets te eenzijdig", zegt Van der Giessen. "Maar het was ook wel weer een redding voor me. Als je stopt met werken kom je toch in een soort zwart gat terecht." Hij hoopt het dan ook nog even vol te houden. "Ik vind het nog leuk om te doen en zolang dat zo blijft en mijn gezondheid het toelaat, ga ik nog gewoon op pad."