LEZERS SCHRIJVEN
‘Windturbines horen niet in de Lopikerwaard'
Een kleine twintig jaar geleden stond de plaatsing van windturbines in Lopik voor het eerst op de politieke agenda. Een grote meerderheid van de Lopiker bevolking was er fel op tegen. Honderden handtekeningen die in enkele dagen werden verzameld en verhitte raadsvergaderingen waren het gevolg.
De strijd tussen de gedupeerde inwoners (verenigd in werkgroep Windkracht 10) en het gemeentebestuur was hard en niet altijd fraai en eindigde uiteindelijk bij de Raad van State. Resultaat: de turbines kwamen er. Deze onverkwikkelijke periode eindigde met de belofte van het CDA, tijdens de laatste raadsvergadering, dat het wat hen betrof bij een eenmalige plaatsing zou blijven.
Inmiddels schrijven we 2020. En er komen er alleen maar méér bij. Als je nu vanuit Lopik naar IJsselstein en Vianen fietst, doemen aan de horizon vele windturbines op, met hoogtes die niemand ooit had voorzien.
Reusachtige machines, die met hun draaiende wieken de grens markeren waar het Groene Hart begint, een gebied dat tot nu toe goeddeels gespaard bleef voor de plaatsing van deze apparaten. Goeddeels, maar dus niet helemaal. Want in Lopik staan nog steeds die drie turbines. En als het aan het gemeentebestuur ligt, blijft het daar niet bij. Er moeten er méér én ze moeten hoger.
De politiek verantwoordelijken verwijzen naar afspraken op provinciaal niveau waar Lopik niet onderuit kan. Maar een gemeentebestuur dat zich laat gijzelen door bestuurlijke afspraken, zet daarmee zijn eigen inwoners klem. En dat zijn wél de mensen die straks te maken krijgen met de gevolgen. Die zullen niet misselijk zijn.
Met name geluidsoverlast speelt daarbij een belangrijke rol. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat het geluid van windturbines tot véél meer gezondheidsschade leidt dan twintig jaar geleden werd gedacht. Veel medisch specialisten waarschuwen daarom voor de gevolgen van plaatsing van mega-windturbines vlakbij bebouwing. Het zware geluid van zoevende wieken leidt tot verstoorde slaap en op den duur mogelijk tot coronaire hartziekten.
De overheid heeft dan wel minimale afstanden vastgelegd tussen windturbines en woonhuizen, maar van die berekeningen heeft het Europese Hof van Justitie onlangs gehakt gemaakt. Die afstanden waren veel te krap!
Misschien krijgt het verzet van de omwonenden van de Damweg resultaat en komen de turbines daar niet. Maar als het aan de wethouder ligt komen ze dan gewoon op de plek waar ze al vijftien jaar voor overlast zorgen: in de achtertuin van de bewoners van de Lopikerweg Oost en van Benschop. Die mensen krijgen dus straks ten minste dubbel de overlast die ze nu hebben.
Windturbines horen niet in de Lopikerwaard. Twintig jaar geleden niet en ook nu niet. Het zou de politiek sieren als ze dit keer wél pal staat voor de belangen van de eigen inwoners en plaatsing in de Lopikerwaard en in het Groene Hart afwijst.
Harry van Noord,
Lopik.