KIC al vijf jaar een onmisbare schakel
regio • Krimpenerwaard Intercultureel zou zichzelf het liefst overbodig maken, maar vooralsnog is de stichting vooral onmisbaar. Met taalmaatjes, ontmoetingsgroepen en andere activiteiten is het een niet weg te denken schakel in de integratie van mensen uit andere culturen.
“Er zijn in de afgelopen vijf jaar hechte vriendschappen ontstaan tussen vrijwilligers en vluchtelingen”, weet coördinator Helma de Jong. “Het is belangrijk om iedereen te laten meedoen. Taal is daarbij een eerste vereiste. Vandaar dat de taalmaatjes zo’n belangrijke functie hebben. Zij groeien vaak uit tot een vraagbaak en steun voor de betrokken statushouders.”
Krimpenerwaard Intercultureel is in vijf jaar tijd een organisatie geworden met honderd vrijwilligers en zo’n tweehonderd deelnemers aan de activiteiten. “Voor mensen die noodgedwongen hun land moesten ontvluchten was het voorheen moeilijk om in de Krimpenerwaard een nieuw leven op te bouwen. Vluchtelingenwerk helpt met basisbehoeften als een woning, uitkering en school, maar voor de rest waren die mensen op zichzelf aangewezen.”
Krimpenerwaard Intercultureel sprong in dat gat en tuigde ontmoetingsgroepen, taallessen, taalstages en beweegactiviteiten op. “Dankbaar zijn we voor de groei van kennis en kunde van statushouders in de Krimpenerwaard. De sociale contacten zijn uitgebreid en het spreken van de Nederlandse taal gaat steeds beter. Een aantal van hen heeft samen met KIC een baan of taalstage gevonden”, stelt De Jong tevreden vast. Want werk is het einddoel. “Het percentage statushouders dat werk heeft is met 30% nu nog te laag. Ook vrouwen willen graag aan de slag, al waren ze dat in hun thuisland misschien niet gewend.” Mooi voorbeeld is een man die in eigen land verpleegkundige was, maar hier in Nederland met vrijwilligerswerk onderaan moest beginnen. De Jong: “Inmiddels heeft hij een baan op de prikpoli in het ziekenhuis. Dat geeft hem én ons ontzettend veel voldoening.”
Vrouwen waren voorheen nog wel eens het ondergeschoven kindje en kwamen, eenmaal gehuisvest, hun huis niet uit. “Daardoor raakten ze steeds verder achterop en vereenzaamden ze. We hebben nu vijf vrouwengroepen, maar ook drie mannengroepen.” Syriërs, Eritreërs, Afghanen, Irakezen, Bosniërs, Jemenieten en Oeigoeren vormen de bonte deken aan nationaliteiten die bij Krimpenerwaard Intercultureel zijn vertegenwoordigd. “Nationaliteit doet er niet zoveel toe. Ze zitten allemaal in hetzelfde schuitje en helpen elkaar.” Krimpenerwaard Intercultureel werkt nauw samen met gemeente Krimpenerwaard, Vluchtelingenwerk, de Bibliotheek en welzijnsorganisaties om de doelen te bereiken. “Het zou het mooiste zijn als we onszelf overbodig maken, maar dat zie ik zo snel niet gebeuren. We hebben nog veel werk te doen”, besluit De Jong.
Robert van der Hek