'Een huis kopen was niet alledaags'
schoonhoven • Geboren en getogen in Rotterdam en vervolgens via Papendrecht, Rockanje en Barendrecht in Schoonhoven beland.
Het echtpaar De Lange woont sinds 2015 aan de Koningin Wilhelminastraat. Afgelopen week vierden Jan en Annie de Lange hun 60-jarig huwelijk. Er volgt nog een uitstapje in het voorjaar met kinderen en kleinkinderen naar de Belgische Ardennen.
Jan de Lange (83), broer van witgoedmagnaat Gerard de Lange, had niets met wasmachines, maar ontwikkelde zich op het financiële vlak. "Eerst boekhouder, later financieel directeur en tenslotte belastingconsulent." Een groot gedeelte van zijn werkzame leven speelde zich af in Alblasserdam, waar hij de kas bewaakte van transportbedrijf De Haan, dat al in de achttiende eeuw was gesticht en uiteindelijk na 220 jaar in 1997 failliet ging. "Vooral in Zuid-Europa waren we heel actief. Ik heb menig bezoek afgelegd aan Malta, Italië en Spanje."
De financieel directeur werd na een zakelijk conflict zelfstandig belastingconsulent en herinnert zich vooral de mooie jaren in de zonnige duinen van Rockanje. "De hele familie kwam 's zomers op bezoek. Vaak bleven ze logeren. Gezellig", zegt Annie.
Annie de Lange (82) ging fulltime aan de slag in het onderwijs. Als kleuterjuf in Papendrecht klom ze op tot adjunct-directeur op een basisschool. "Dat deden niet veel vrouwen in die tijd, maar onze kinderen hebben er niet onder geleden." Het paar trouwde in 1960 in Rotterdam en kocht de eerste woning in Pendrecht voor 15.000 gulden. "Een huis kopen was niet alledaags. Inwonen bij je ouders was het alternatief. De woningnood was groot." De keuze voor een appartement in Schoonhoven betekende een plek in de nabijheid van jongste dochter Annemieke. "Ik heb problemen met m'n knie en Jan tobt met zijn longen. Dan is het fijn als je een keer een beroep kan doen op iemand in je directe omgeving." Schoonhoven bevalt uitstekend. Het echtpaar De Lange is lid van de Protestantse Gemeente De Hoeksteen en kon rekenen op een warme ontvangst. Jan de Lange zou nog een deuntje op het kerkorgel kunnen spelen, maar verkiest tegenwoordig de piano. Voor stukken van Bach draait hij zijn hand niet om.