'Woorden zijn als verf; je kunt combinaties en patronen maken'
Lars debuteert met dichtbundel
papendrecht • Deze maand verscheen de eerste dichtbundel van Lars. De docent die hem jaren geleden aanraadde om zich te uiten in dichtregels, heeft de bundel onlangs besteld. “Dat is spannend”, erkent Lars.
Toch zegt hij ook: "Ik schaam me niet voor mijn gedachten en vind het niet erg dat mensen er iets van kunnen denken. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen diepe gedachtegangen heeft. Ik hoop dat lezers dingen herkennen.” De titel van zijn bundel luidt: ‘Niet mooi, maar medium'. "De lezer hoeft het niet mooi te vinden. Ik wil bereiken dat de lezer zich pas na de laatste pagina een oordeel vormt. Dan pas kun je zeggen: het is mooi, niks of medium. Ga er gewoon eens in zonder vooroordeel, betekent mijn titel. Ik wil lezers aan het nadenken zetten: wat vind ik mooi?”
Opa overleed
Lars ontdekte dat hij gebeurtenissen die hij moeilijk vindt van zich af kan schrijven door er gedichten over te maken. "Mijn opa overleed voordat ik begon met dichten. Ik wist niet zo goed hoe ik met zijn overlijden moest omgaan. Ik piekerde al vaak, dat werd toen nog erger. De band met mijn opa was heel goed. Toen ik jong was ging ik regelmatig bij hem logeren en hij nam me mee naar een pretpark. Maar toen ik puber werd, sprak ik niet meer met hem over wat me bezighield. Ik zag de bezoeken aan hem als een plicht. Daar heb ik spijt van. Toen hij na een operatie een tijdje in coma had gelegen, heb ik een gesprek met hem gehad over hoe het was om in coma te liggen. Dat voelde als een mooie afsluiting. Ik heb een gedicht aan hem gewijd, over doodgaan. In dat gedicht zeg ik: de dood vind ik heel eng, wat zou opa gedacht hebben toen hij daar lag en een laatste gesprek met mij had gehad? Ik dacht na over de gesprekken die ik nog met hem had kunnen hebben. Het raakte me toen ik daarover schreef.”
Het dichten maakt Lars rustig. "Het voelt als ontsnappen aan iets wat je onprettig vindt, iets wat je meedraagt neerleggen. Eerst schrijf ik een paar woorden op die met het onderwerp te maken hebben. Het thema probeer ik in rijmende zinnen te vatten, op manieren die ik heb geleerd tijdens lessen Nederlands op de theaterschool in Rotterdam."
Hij had niet verwacht dat hij dichter zou worden. "Nederlandse taal was nooit mijn lievelingsvak. Als vijftienjarige ontdekte ik: taal is ook een kunstvorm, dat maakt me enthousiast. Ik zie het als een schilderij maken, woorden zijn als verf; je kunt combinaties en patronen maken. De docent liet stromingen zien, heel boeiend. Dan zie je dat dichters de regels breken, manieren uitproberen. Als je dat gaat koppelen aan je gevoelens, kun je ermee spelen.”
Verliefd
Lars schreef ook over verliefd zijn. "En over liefdesverdriet. We leven in een tijd waarin mensen van mijn leeftijd weifelend zijn als gaat over liefde, je gevoelens tonen. Veel gedichten in mijn bundel gaan daarover. Als ik leeftijdgenoten erover spreek zeggen ze: op iemand afstappen zou ik niet snel doen. Ze sturen een berichtje, uiteindelijk blijkt misschien of ze elkaar leuk vinden. We durven onszelf moeilijker bloot te geven dan mensen van eerdere generaties, is mijn indruk. Dat heeft denk ik mede te maken met social media."
Momenteel zit Lars in het derde jaar van de studie ruimtelijke ordening en planologie. "Ik vind bouwen en architectuur ook heel interessant, omdat het ook kunst is."
Afgelopen zomer vond de jonge Papendrechter dat hij genoeg gedichten had voor een bundel. "Dat mijn boek nu te koop is, voelt als een droom. Het is iets wat ik nooit had gedacht. En ik ben blij dat het is gelukt."
Het dichten is voor Lars een passie geworden. "Ik kan het iedereen aanraden. Je wordt er kalm van, je kunt al schrijvend je hoofd leegmaken, toffe ideeën opschrijven, kunst maken. Iedereen kan dichten, als je het maar probeert."
Voor meer informatie: boekscout.nl.
Anne Marie Hoekstra