Bijna een halve eeuw aan de top
zaltbommel • "Een leven zonder ballet? Néé! Het is voor mij een levensbehoefte! Als ik muziek hoor, dan begint er binnen bij mij iets te borrelen." Aan het woord is Paulette Willemse (1955).
"Ik danste al heel jong mijn dansvoorstelling op zolder. Van 1961 tot 1972 heb ik balletles gehad, georganiseerd door de huisvrouwenvereniging. Het had niet veel kwaliteit. Ergens in 1965 heb ik een musical met dans, zang en spel georganiseerd, op zolder."
Haar eerste 'echte' voorstelling is in 1976 in het dorpshuis van Haaften. Binnenkort tikt Paulette haar vijftigste af. Een ware prestatie. Ook al omdat ze al die jaren zonder één cent subsidie draait.
'Je erin verliezen'
Paulette: "Ballet is de rode draad in mijn leven. Als ik in het Concertgebouw zit, beweeg ik mee met de muziek. Dan word ik heel gelukkig... Je erin verliezen... Mijn vader had hetzelfde, 'dirigeerde' als hij Brahms hoorde, of Beethoven."
Geen ballet zonder muziek. En niet te vergeten een verhaal. Eerst de muziek en dan het verhaal, of andersom? Paulette hoeft er niet over na te denken. "Bij de Paganini variaties van Rachmaninov heb ik eerst de muziek gehoord, 'ooit' ergens geregistreerd. Als ik iets wil maken, haal ik dat te voorschijn. Het begint vaag, een lijnenspel van dans. Hard werken. Er zitten altijd momenten in een muziekstuk die minder zijn. Hoe moet ik het visualiseren voor een voorstelling van 20, 25 minuten? Voor gevorderden!"
Het kan haar wakker houden, geeft ze toe. "Inwendig ben ik bezig. Ik werk naar een eerste choreografie toe. Voor ik de eerste passen heb gemaakt, zit ik in de stress. Als de eerste stappen zijn gemaakt, op papier staan, is het een moment van gelukzaligheid. Het lucht op als ik iets heb, al is het maar vijftien seconden."
Bij balletsprookjes is de werkwijze omgekeerd. "Als ik een sprookje heb uitgekozen, komt het muziek uitzoeken. Een hele klus. De muziek moet wel een eenheid zijn. Dat kan bijvoorbeeld van één componist zijn, zoals bij 'De molenaarsknecht en zijn kat'."
Dansen, choreograferen, muziek uitkiezen, het is Paulette's lust en haar leven. "Ik vind het altijd weer leuk."
Rein van Willigen
Dit is de laatste van een serie voorpublicaties van interviews in het boek 'Kees was een clubjesmens' waar Rein van Willigen samen met Majo Slosser aan werkt. In het boek staan verhalen over mensen in en uit Zaltbommel, die 'iets' met muziek hebben. Van orgelman Martin Conrads tot sopraan Irene Maessen en volkszanger Henk Damen.