Trots?
Het stond wat onopvallend in de krant. Er komt een nieuwe omgevingsvisie. Vroeger heette dat bestemmingsplan en dat gaf vaak een hoop gedoe. In zo'n gemeentehuis riepen ze wat, de provincie pieste er even over en dan was het handhaven geblazen. Als je geluk had, zoals ik ooit in de voormalige gemeente Neerijnen, trof je ambtenaren die toch wilden meedenken. Maar ze lieten je ook zomaar in de kou staan.
Dat gaat heden ten dage anders. Op allerlei manieren willen Zaltbommel en Maasdriel onze mening horen. Dat is mooi. En je hebt zomaar kans dat ze die mening ook verwerken. Ja, echt hoor!
Ons werd in dit verband gevraagd te bekijken waar we trots op zijn in de Bommelerwaard. Nergens op. Neem de Toren van de Sint-Maarten. Ik geniet daar altijd weer van. Maar trots? Het is meer blij. Dat geldt ook voor de dijken met de uiterwaarden, voor de opgepoetste wallen rond Zaltbommel en zeker ook voor de Poorterij.
Maar ik word ook blij van een brommertje met een tweetaktmotor want die ruikt zo lekker. Van een vrolijk kind, van een ambtenaar die om zichzelf kan lachen, van een wethouder die goed luistert of van een schoolmeester of -juf die plezier in het werk heeft. Dat krijg je allemaal niet in zo'n omgevingsvisie. Hoeft ook niet.
Johan Cahuzak