• Burgemeester Van Maaren schudt inwoners de hand tijdens de nieuwjaarsreceptie.
• Burgemeester Van Maaren schudt inwoners de hand tijdens de nieuwjaarsreceptie. Foto: Lya Cattel

Burgemeester Pieter van Maaren over zijn eerste honderd dagen

'Investeren in identiteit van elke kern'

zaltbommel • Meestal is het verslag dat een burgemeester na honderd dagen uitbrengt aan de minister vertrouwelijk. Van Maaren pakte het anders aan en maakte er een aantrekkelijke brochure van. "Ik wil zo transparant mogelijk zijn. Ik heb de inhoud vooraf laten lezen aan de wethouders en fractievoorzitters, en nu mag iedereen die het interesseert het lezen", vertelt de burgemeester in zijn werkkamer bovenin het gemeentekantoor langs de A2. Bezoekers van de nieuwjaarsreceptie afgelopen maandag konden een exemplaar meenemen. "Indien nodig komt er een tweede druk", lacht de burgemeester.

Ontspannen - spijkerbroek, stropdasloos - blikt hij terug op de eerste maanden in Zaltbommel. "Het vraagt natuurlijk wel veel energie. Zoveel nieuwe namen en gezichten, en steeds heen en weer rijden naar Urk." Wat dat laatste betreft heeft hij een nieuwtje: "Net voor de jaarwisseling hebben we het koopcontract voor ons nieuwe huis getekend." Rond 1 juli hoopt Van Maaren met zijn vrouw Ine en de jongste twee kinderen te verhuizen naar de binnenstad van Zaltbommel. "Als ik nu nog op Urk rondloop vragen mensen gekscherend of ik 'aanwennig' ben: of ik heimwee heb. Aan de ene kant is het vreemd om daar nog te wonen terwijl ik er geen burgemeester meer ben. Ik moet soms op mijn handen zitten om me nergens mee te bemoeien. Af en toe heb ik wel contact met mijn opvolger, zoals toen de twee Urker vissers om het leven kwamen. In zo'n situatie is het als burgemeester fijn als anderen je achter de schermen steunen, weet ik uit ervaring. Persoonlijk heb ik mijn medeleven betuigd aan de families van de vissers, ik kende ze."

Veel tijd om zich met Urker zaken bezig te houden heeft Van Maaren niet. "Ik ben veel hier, het is natuurlijk ook een bewuste keuze geweest om een nieuwe uitdaging aan te gaan." In de Bommelerwaard voelde hij zich al snel thuis. "Het helpt dat ik in de buurt ben opgegroeid, in Heukelum, en dat de familie van mijn vrouw uit Gameren komt. Zij is vernoemd naar een tante die in de Tweede Wereldoorlog is omgekomen door een granaatscherf. Ook onze dochter is naar haar vernoemd. We vinden het bijzonder dat we 75 jaar vrijheid nu juist hier gaan vieren."

Geschiedenis heeft sowieso zijn interesse. "Het valt me op dat Slot Loevestein buiten de Bommelerwaard zo weinig bekend is. Ik wil graag meedenken hoe we dat kunnen veranderen. In 2021 is het vierhonderd jaar geleden dat Hugo de Groot in de boekenkist ontsnapte uit het slot, dat is een mooie aanleiding."

Positief verrast is Van Maaren over het dorps- en wijkgericht werken. "Op dat vlak heeft deze gemeente een heel positieve ontwikkeling doorgemaakt. Geen dorp kan zeggen dat het achtergesteld wordt. We investeren in de identiteit van elk dorp. Ik weet dat dat vaak stoeien is voor een gemeente met veel kernen. Mede dankzij de actieve dorpsraden zijn hier geen doodse dorpen waar niets gebeurt, zoals in de Noordoostpolder."

Keerzijde van een uitgestrekt gebied met veel kleine kernen is de beperkte aanwezigheid van wijkagenten. "Mensen denken vaak dat ik de baas ben van de politie, maar dat is helaas niet zo. Ook de gang van zaken bij het Openbaar Ministerie vind ik zorgelijk. De verdachte van de vuurwerkbom in Brakel is na een jaar nog steeds niet voorgeleid. Leg dat maar eens uit aan je inwoners."

Het gesprek aangaan doet Van Maaren overigens graag. "Eén van de boeiende dingen aan mijn ambt als burgemeester vind ik de vele mensen die ik ontmoet en die ik probeer te stimuleren om aan de slag te gaan met hun ideeën. Als lokale overheid kun je heel concreet het verschil maken. Dan moet je wel voeling hebben met de samenleving. Dat aspect wordt in discussies over herindelingen vaak vergeten. Samenwerken is prima, maar de kracht zit juist in die eigen identiteit. De gemeente Zaltbommel bestaat nu 21 jaar. Precies de tijd die een mens nodig heeft om volwassen te worden."

Janneke Boogaard