De Pinkeveersebrug en schaduwen die voorbijgaan
In juli van dit jaar heb ik, mede namens mijn 88-jarige moeder, bij de gemeente Molenlanden bezwaar gemaakt tegen de mogelijk vervanging van de Tolbrug bij Pinkeveer door een stalen en smallere brug. Ik wist toen nog niet dat het beheer van deze brug inmiddels was ondergebracht bij het Waterschap.
Eerlijk gezegd dacht ik dat ons bezwaar niet echt nodig was. Zowel bij de gemeente als bij het Waterschap werken verstandige mensen. Dat door de recente gemeentelijke herindeling niet iedereen op de hoogte was van het feit dat de Pinkseveersebrug niet zomaar een brug is, dat kan gebeuren (hoewel?). Even een goed gesprek met elkaar en aan het werk voor een goede renovatie van de brug die recht doet aan de cultuurhistorische waarden. Zo zou het gaan, dacht ik. Tja, naïviteit is mij nooit vreemd geweest.
Afgelopen zaterdag op de koffie bij mijn moeder las ik in Het Kontakt dat Wethouder Quik blij is met alle reacties. “Ook wij koesteren onze monumenten” gaf hij aan. Wel toonde Quik zich verbaasd over de opstelling van de Geschiedkundige Vereniging. “Ik dacht echt dat we een gedragen oplossing hadden. Maar blijkbaar is dat niet het geval” Blijkbaar ben ik niet de enige die wel eens naïef is.
Herstel van de Pinkeveersebrug met behoud van de cultuurhistorische waarden, dat is het doel van ons bezwaar. Een bezwaar dat we postuum ook namens mijn vader indienden. Hij noemde Pinkeveer altijd het mooiste plekje van de Alblasserwaard. Op zijn fietstochten door de Alblasserwaard stond hij altijd even stil op de Pinkeveersebrug. “Schaduwen, die voorbijgaan”, noemde hij een prachtige foto die hij daar maakte: hij op de brug, zijn schaduw en de schaduw van de Pinkeveersebrug in het water.
Enkele teksten uit ons bezwaar: Ik ben geboren en getogen in Giessenburg. Sinds 2008 woon ik in Giessendam. Mijn moeder houdt mij op de hoogte van het Giessenburgse nieuws. Dus ook van de vervanging van de tolbrug Pinkeveer.
|Ik ben netjes opgevoed en wil het in discussies ook graag netjes houden. Respect voor ieders mening, zo hebben mijn ouders dat mij geleerd. Toch deel ik mijn eerste emotie even met u: "zijn ze nu helemaal besodemieterd?"
De vraag die we hebben: 'hoe kan er nu zo'n plan ontstaan en gecommuniceerd worden, alsof het de normaalste zaak van de wereld is?' Een historische brug als die van Pinkeveer door een dergelijke brug vervangen? Dat is ongeveer alsof je de molens van Kinderdijk vervangt door windmolens. Het baart ons een beetje zorgen als hier binnen de gemeente Molenlanden blijkbaar helemaal geen besef van is.
We hebben er alle vertrouwen in dat de gemeente Molenlanden dit gaat corrigeren!
Henderkien Leeuwis-Lantinga
Roel Leeuwis