Vier juryleden van de Wielerronde van Noordeloos aan het woord
‘Wat een sfeer, wat een koers!’
noordeloos • Ton Ouwerkerk uit Alblasserdam was er bijna dertig jaar geleden bij toen de eerste Ronde van Noordeloos verreden werd. “Er was geen jurywagen, maar van steigerpijpen een verhoging gemaakt tegen het café ‘t Zwarte Paard aan, waar de jury op kon gaan staan”, herinnert hij zich. “In de loop der jaren is er het nodige veranderd, maar de sfeer is altijd hetzelfde gebleven, een gedreven, enthousiaste organisatie waar niets te gek voor is. Elk jaar weer een ‘ijkpunt’ op de wielerkalender. Tien jaar geleden won bijvoorbeeld ene Dylan Groenewegen als junior de ronde.”
“Maar het zijn niet alleen de ‘kleppers’ waar voor georganiseerd wordt, elk jaar zijn er ook tijdritten voor de mindere goden, waar iedereen op zijn eigen niveau kan strijden voor de overwinning in een race tegen de klok. Indrukwekkend is dan ook altijd weer hoeveel vrijwilligers er beschikbaar zijn om alles in goede banen te leiden en de veiligheid te waarborgen. De koeienvlaaien tijdritten zijn evenementen voor de hele familie, iedereen die kan fietsen mag meedoen. De grote deelname elk jaar opnieuw geeft de betrokkenheid van de regio aan.”
Ouwerkerk: “Ik heb het voorrecht gehad om heel veel evenementen mee te maken als jury-secretaris en zodoende onder andere voor de uitslagverwerking zorg te dragen. Voor mij is Noordeloos ‘wielrennen’, maar in dit één van de mooiste dorpen van Nederland volgens de ANWB, gebeurt zoveel meer; jaarmarkt, knikkerkampioenschappen – altijd een feest om heen te mogen gaan!”
Mels de Kievit komt sinds eind jaren 70 in de Alblasserwaard voor zijn geliefde wielersport. Hij arriveerde wat later in Noordeloos, het episch centrum van de wielersport in de waard, zoals hij het noemt. “Bij alle wedstrijden is er een goede organisatie en om het jurywerk te doen en een goed, gastvrij onderkomen. En altijd een gezellige derde helft. Ik hoop er nog jaren te komen!” Jurylid Ruud Kulsdom: Als ik aan Noordeloos denk, kan ik niets anders zeggen dat Noordeloos een plek is waar aantal grote en goede sponsoren zitten met een groot wielerhart. Ieder jaar ben ik als jurylid betrokken bij de Arno Wallaard Memorial en de Ronde van Noordeloos en ieder jaar wordt men goed ontvangen en alles zit goed in elkaar. Dit wordt natuurlijk ook mogelijk gemaakt door de vele vrijwilligers, iets waar men trots op kan en mag zijn. Bijzonder vind ik ook de gastvrijheid van de plaatselijke inwoners. De vele kinderen die zich opgeven voor een dikke banden race zegt dan ook voldoende. Ik kom graag in Noordeloos!”
Henk van der Linden kan bijna niet stoppen wanneer hij over de Wielerronde van Noordeloos begint te praten. Hij kan in geuren en kleuren vertellen over het enthousiasme waarmee de ronde elk jaar weer georganiseerd wordt. Of de valpartijen, die meestal gelukkig goed afliepen. “Stuurvast zijn de lokale helden niet allemaal en af en toe houd je je hart vast. Want waar in de wereld staat er een huis vlak voor de finish lelijk in de weg? Enkele jaren geleden was het raak en maakte één van de renners heel hard kennis met de uit stekende gevel. Het kadaster heeft later vastgesteld dat het huis niet van zijn plaats was gegaan en met de renner is het gelukkig goed afgelopen.”
Of over een dopingcontrole die onaangekondigd gehouden moest worden. Henk: “Een paar jaar geleden was er plotseling lichte paniek. Een dopingcontroleur meldde zich net voor het einde met de vraag waar het dopinglokaal was. De eisen voor een dergelijk lokaal zijn duidelijk en de organisatie moest improviseren. De badkamer van de familie Schouten bood uitkomst. De afgevaardigde van de doping autoriteit werkte mee. Het probleem was opgelost op een manier die hier past.”
Ook Henk van der Linden hoopt er volgend jaar weer bij te zijn: “Met z’n allen gaan we op voor een beter wielerjaar!”