'Alle kinderen worden sterren als wij ze laten stralen'
Juf Anita: Kleuterjuf in hart en nieren
nieuwpoort • Het was nooit haar plan om 46 jaar lang bij dezelfde school te werken. Blijven ging vanzelf. De vele kansen, de leuke collega's, lieve kleuters en betrokken ouders hielden haar op haar plek.
"Ik ben altijd kleuterleidster geweest. Kleuters zijn zo ontwapenend. Ze geven je zoveel warmte en onvoorwaardelijke liefde als ze zich veilig voelen bij jou en hun klasgenoten. Ik heb er altijd naar gestreefd om zo'n omgeving te creëren. Ik geloof echt dat dat gelukt is. Toen de school na corona weer open ging zeiden kinderen tegen mij 'ik heb je zo gemist'. Dat is toch prachtig? Dat is wat ik tegen de kinderen zeg als ze even afwezig zijn. Nu krijg ik dat terug. De kinderen houden echt van jou, en andersom is dat ook zo. Iedere kleuter die ik in de klas heb gehad, heeft een plekje in mijn hart", vertelt Anita de Haan, na schooltijd in haar klaslokaal.
Blijven groeien
Ze begon haar loopbaan in 1974 bij de toenmalige kleuterschool Eben Haëzer. "We zaten door ruimtegebrek in een gebouw van de kerk. 's avonds werden er catechisatie en vergaderingen gehouden. Ik moest iedere dag het meubilair aan de kant schuiven. Er werd nog flink gerookt, het lokaal stond 's ochtends blauw", herinnert Anita de beginjaren. Toen er een nieuwe kleuterschool aan de Tiendweg werd gebouwd, werd Anita de hoofdleidster. Bij het ontstaan van School met de Bijbel Eben Haëzer in 1986 werd ze vervolgens adjunct-directeur. "Doordat ik steeds kansen kreeg om te groeien, ging blijven vanzelf. Kijk ook naar deze prachtige brede school waar we nu in zitten. Daarnaast werk ik met fantastische collega's, het voelt als een warm bad."
In de loop der jaren heeft Anita de nodige veranderingen in het onderwijs meegemaakt. Toen ze begon had ze veertig kinderen in de klas die allemaal over bleven. In de jaren negentig kwam de tijd van de werkbladen. "Ouders dachten 'ja, nu leren ze wat', maar ik keek daar anders naar. Met de werkbladen leerden ze op papier over gewicht, terwijl je zoiets veel beter leert door te ervaren, door zelf op een weegschaal te staan. Gelukkig is de tijd van de voorgekauwde werkjes voorbij. We stimuleren de kinderen nu om zelf met ideeën te komen. Vroeger had je bijvoorbeeld een boerderijthema en verzamelde je materialen om aan de kinderen te tonen. Nu begin je een thema met een startactiviteit, met een probleem. Zoals een kip die alleen in de klas zit en een huis zoekt. Je vraagt dan aan de kinderen hoe we dat oplossen en wat daarvoor nodig is."
"Toen ik begon was het eerste wat ik leerde: het spel is de meest wezenlijke bezigheid van een kind in een wereld die nog van alles kan zijn. Spelen en observeren zijn het belangrijkst bij kleuters. Nu aan het einde van mijn loopbaan hebben we net een cursus ontwikkelingsgericht onderwijs gevolgd, waarbij het belang van spelen weer terug is. Wat ook altijd hetzelfde is gebleven, is dat ik de kinderen mocht vertellen uit de Bijbel. Tot op de dag van vandaag 'slurpen' ze de verhalen, oneerbiedig gezegd misschien, maar hoe fijn is dat?"
Ze heeft al plannen voor de tijd na haar pensioen. "Eerst wil ik uitrusten. Het klinkt misschien gek, maar ik ben moe. Het lijkt mij leuk straks vrijwilligerswerk te gaan doen in Ameide, bijvoorbeeld bij Open Vensters. Ik heb al wat foldertjes opgehaald."
Afscheidstournee
Juf Anita houdt op maandag 13 juli een afscheidstournee door Nieuwpoort en Langerak. Vanaf 18:00 uur wordt ze in een wagen door de dorpen gereden. Iedereen kan haar dan uitzwaaien. De route staat op de website van de school. Op dinsdag 14 juli neemt Anita afscheid van de kinderen. "Hoe dat gaat, weet ik nog niet. Iedereen doet er heel geheimzinnig over. Wat mij betreft ga ik net zoals de kinderen op de laatste dag van het schooljaar met de glijbaan naar buiten en klaar."
q www.ebenhaezernieuwpoort.nl