Vierde generatie supermarkt De Kreij
giessenburg • Over enkele dagen schuiven Remon (33) en Karel de Kreij (63) aan bij de notaris, om het meer dan negentig jaar oude familiebedrijf officieel van vader op zoon over te laten gaan. Voor de klanten van de Giessenburgse supermarkt verandert er in de praktijk weinig tot niets. Vanaf 2015 deed Karel steeds verder een stapje terug en het afgelopen jaar was Remon in de praktijk al degene die de Albert Heijn runde.
Die overgang werd een jaar of elf geleden al ingezet. Tijdens een wintersportvakantie, aan de avondmaaltijd, vroeg Karel aan zijn twee zoons of ze ervoor openstonden de supermarkt over te nemen. "Mijn broer Carlo zei meteen dat hij daar niets in zag", blikt Remon terug. "Zelf werkte ik in de bouw als dakdekker. Ik leerde daar veel, in ieder geval heel hard werken. Maar fysiek zag ik me dat niet tot mijn pensioen blijven doen. Daarom ben ik in 2009 bij mijn vader in de winkel gaan werken." Een beslissing waar zijn vader blij mee was. "Mijn opa en oma De Kreij zijn destijds begonnen met een kruidenierswinkeltje en het is nu al meer dan negentig jaar een familiebedrijf. Ik hoopte echt dat het dat ook zou blijven." Tegelijkertijd bekeek hij de verrichtingen van zijn zoon ook door een zakelijke bril. "Als het niet zou werken, dan hadden we nu hier niet zo gezeten", zegt hij beslist. "Maar daar had ik al snel geen twijfels over: Remon heeft het voor honderd procent in zich om een supermarkt te leiden."
Met het vertrek van Karel verdwijnt de man die de Giessenburgse Albert Heijn uitbouwde tot de moderne en ruime supermarkt die het nu is. "Van jongs af aan had ik al wat met handel.", blikt hij terug. "En natuurlijk hielp ik al vroeg mee in de winkel. Het was echt mijn eigen keuze om in het bedrijf te komen. Tot en met 2014 heb ik dat samen met mijn zus Lena gedaan." Eén van de belangrijkste redenen waarom hij al die jaren met plezier naar zijn werk ging: het omgaan met de klanten, hun zo goed mogelijk van dienst zijn. Dat deelt hij trouwens voor honderd procent met zijn zoon. "Onze supermarkt is veel meer dan alleen de winkel waar je je boodschappen haalt, het is een sociale ontmoetingsplek", benadrukken ze beiden. "Daar moet je zelf in investeren en ervoor zorgen dat medewerkers dat ook uitstralen. Wij zijn er trots op dat onze medewerkers dat in zich hebben. De coronatijd vonden we daarom ook zo lastig: boodschappen doen was de afgelopen tijd geen uitje meer. We zijn heel blij dat inmiddels alles weer terug naar de normale situatie gaat."
Verschillen zijn er ook. Waar Karel zich met liefde vastbeet in de cijfers, tot ver achter de komma, laat Remon dat liever over aan anderen. En vader De Kreij bemoeide zich meer met de werkzaamheden op de werkvloer. "De schaal is ook heel anders geworden. Pa werkte nog met dertig, veertig medewerkers, ik heb nu te maken met zo'n negentig personeelsleden. Met een manager en drie teamleiders stuur ik meer op afstand, om zo tijd te hebben om zelf aanwezig te zijn in de winkel. Want dat weet ik zeker: aanbod en prijs spelen mee, maar het persoonlijk contact en de gunfactor geven vaak toch de doorslag bij de keuze voor de supermarkt. Niet voor niets hebben we niet alleen het grootste deel van Giessenburg als klant, maar ook veel mensen uit de wijde omgeving komen naar ons toe."
Om terug te komen op de overeenkomsten: de eigenwijsheid is zeker van vader op zoon overgegaan. In de begintijd van de samenwerking was dat nog niet zo'n probleem. Remon leerde heel veel, gewoon door mee te kijken en mee te lopen. Maar gaandeweg werd hij zelfstandiger en was hij niet altijd met zijn vader eens. Met een lach: "Dat heeft wel eens geknetterd." En Karel: "We hebben onze weg daarin moeten vinden om elkaar niet in de weg te lopen, onder meer doordat ik steeds meer een stap terugdeed. Uiteindelijk is dat allemaal heel goed verlopen." En Remon: "Ik heb heel veel van mijn vader geleerd; proactief denken, vooruit kijken naar wat bijvoorbeeld het weer gaat doen. Een supermarkt runnen is steeds opletten, snel kunnen schakelen om zo in te spelen op wat klanten willen. En: altijd denken in oplossingen, om er samen uit te komen."
Een laatste overeenkomst: het modieuze schoeisel van vader en zoon De Kreij. "Dat heb ik overgenomen van Remon", grijnst Karel. "Inmiddels heb ik een paar of acht, negen staan." En Remon: "Zoveel heb ik er ook. Ik vind ze gewoon mooi en het is altijd een leuk aanknopingspunt om een gesprek te beginnen. Grappig is dat we onze accountant inmiddels ook hebben aangestoken: die draagt ze sinds kort ook."