Adri van Kooten maakt met 'Meermin' laatste stripalbum
'Ik houd van het geheimzinnige'
goudriaan • Zeven plaatjes op een bladzijde, tientallen pagina's in een album; strips tekenen is zeker voor iemand die de lat hoog legt een intensieve bezigheid. Dat geldt zeker voor schilder, illustrator en cartoonist Adri van Kooten. Voor de inwoner van Goudriaan is elk plaatje een kunstwerk op zich. "En ze moeten stuk voor stuk dienen om de lezer in het verhaal te houden, om hem of haar als het ware in het album te trekken. Het vergt veel discipline om elk plaatje mee te laten spelen om een pagina rond te laten lopen. Daar stel ik hoge eisen aan."
Meerdere keren werkte hij samen met schrijvers die het verhaal van een strip verzorgden. Het ging daarbij om 'De laatste Engel' en 'Spertijd' van Pieter van Oudheusden en 'Splinter' van Age Morris. Van Kooten - of liever gezegd zijn alias Viktor Zilverberg - nam de tekeningen voor zijn rekening. Bij 'Meermin' is het verhaal echter ook van de hand van de Goudriaanse kunstenaar. "Het idee werd geboren tijdens een vakantie in Frankrijk. Ik heb altijd iets met de zee en met zeedieren gehad en bedacht daar, lopend langs het strand, de eerste opzet voor een verhaal waarin de mythische zeemeermin, een kunstenaar en zijn model de hoofdrollen spelen. In drie avonden heb ik tijdens mijn vakantie het plot uitgeschreven."
Het werd een verhaal met de nodige wendingen, dromen en verwijzingen naar onder meer de moderne kunst, de evolutietheorie en de Griekse mythologie. De vraag: wat is nu de werkelijkheid, die zich ook in andere werken van Van Kooten opdringt, wordt niet met een duidelijk antwoord opgelost. "Ik houd van het geheimzinnige, het moet bij mij altijd schuren", knikt hij. "Het album heeft ook een open einde. En nee, het is geen opgewekt verhaal met een happy end. Maar tegelijkertijd is er bij alles wat ik maak wel de hoop dat het toch goed kan komen." Niets is wat het lijkt, er zit een werkelijkheid achter de werkelijkheid. Met die blik kijkt Adri van Kooten naar de wereld. Zijn fantasie zorgt voor een extra laag op wat zijn ogen zien. Neem de knotwilgen, een vertrouwd onderdeel van het Alblasserwaardse landschap. Ook vanuit het achterhuis van de boerderij waar de striptekenaar woont zijn ze te zien. "Op een mistige avond, toen we hier net woonden, dacht ik dat er een kerel in de buurt van ons huis stond. Ik zag zijn omtrekken, maar hij bewoog niet. Toen de mist wegtrok zag ik dat het een knotwilg was. 'Meadow Watchers' noemde ik ze voortaan, 'Weide Wachters'. Ik ben op een andere manier naar ze gaan kijken en zag er ongelofelijk veel beweging in: de nieuwe jonge scheuten, de manier waarop de stam openbreekt; uiteindelijk heb ik twaalf schilderijen van knotwilgen gemaakt. En nee, je ziet niet meteen dat het knotwilgen zijn. Het zijn mijn interpretaties van deze bijzondere bomen."
Terug naar het striptekenen: met 'Meermin' zet Adri van Kooten er een punt achter. De Nederlandse top heeft hij in deze professie nooit gehaald. Hij is er niet rouwig om. "Wat ik maak, is nu eenmaal niet zo heel erg populair. Als ik was doorgebroken, had ik er geen bezwaar tegen gehad, maar dat het nooit gelukt is, daar heb ik vrede mee. Ik heb één keer het aanbod gehad om een verhaal van Storm (een bekende stripheld, red.) in te kleuren. Om een vage reden ging dat uiteindelijk niet door. In een mail gaven ze aan dat ik een te vrije vogel zou zijn. Ik was toen teleurgesteld, maar achteraf denk ik wel dat ze gelijk hadden. Steeds meer ben ik gaan beseffen dat de vrijheid om te blijven maken wat ik mooi vind voor mij bovenaan staat."
De passie voor het creëren is hij, ondanks dat het striptekenen op de plank gaat, zeker niet kwijtgeraakt. Verre van dat. Met enthousiasme vertelt hij over zijn nieuwste liefhebberij. "Ik volg een cursus bij een edelsmid. Ongelofelijk boeiend wat je met zilver en andere materialen kunt maken. Het is geen tekenen, maar ik ben wel weer met mijn handen bezig. Overigens blijf ik wel schilderen. Op dat gebied weet ik gewoon zeker dat ik nog niet alles uit de kast heb gehaald. Het mooie is: je blijft je ontwikkelen, het wordt elke keer beter."
Geurt Mouthaan