Na moeizame start is dochter Richard en Yvonne eindelijk thuis
(K)raamvisite voor Mabel van Leeuwen
meerkerk • Vanachter het keukenraam bewonderen de familieleden het jonge meisje. Bij een normale kraamtijd is dat al verre van ideaal, maar in dit geval is het nog extra wrang. Mabel kwam vanwege zwangerschapsvergiftiging namelijk met 34 weken al ter wereld en lag enkele weken in het ziekenhuis.
Na wat in eerste instantie een goede start leek, bleken de longen van Mabel nog onvoldoende ontwikkeld (onrijp). Een team uit het Sophia Kinder Ziekenhuis in Rotterdam kwam daarom met een speciale baby-ambulance met beademingsapparatuur om Mabel te intuberen (het plaatsen van een buisje in de luchtpijp), medicatie toe te dienen én haar aansluitend over te plaatsen naar een academisch ziekenhuis in Utrecht voor verdere specialistische behandeling.
Quarantaine
Omdat Mabel in het Beatrixziekenhuis geboren is en dit ziekenhuis op zondag 1 maart als gevolg van het coronavirus 'op slot' ging, werden Yvonne en Mabel getest of zij het virus bij zich droegen en in quarantaine geplaatst. Ieder afzonderlijk. Mabel in een isolatiebox en Yvonne in een afgesloten kamer met sluis. "Alleen met mondkapjes op mochten wij Mabel bezoeken", vertellen Richard en Yvonne. "Al het personeel dat zorg aan ons verleende moest maatregelen treffen om zorg te verlenen. Bezoek was niet langer toegestaan en we mochten ons slechts in bepaalde delen van het ziekenhuis begeven."
Ontslag
Na ruim twee dagen kwam het verlossende woord: beide testen waren negatief (zowel Mabel als Yvonne hadden geen corona). "Uit voorzorg hanteren ze echter een incubatietijd van twee weken. Omdat Yvonne inmiddels met ontslag mocht, of beter gezegd 'moest', want ze wilde uiteraard liever bij Mabel blijven, kon de quarantaine voor Yvonne worden opgeheven."
Op 11 maart kon Mabel na allerlei behandelingen overgebracht worden naar het Beatrixziekenhuis in Gorinchem. Yvonne ging met Mabel mee in de ambulance en Richard volgde. "Hiermee waren we letterlijk en figuurlijk een stapje dichter bij huis."
Met behulp van een strak gepland schema, expertise van het Beatrixziekenhuis en niet te vergeten haar eigen wilskracht, lukte het Mabel om gedurende een etmaal zelf haar flesjes leeg te drinken, op temperatuur én gewicht te blijven. Donderdagochtend 19 maart kon daarom de sonde worden verwijderd. "De belangrijkste mijlpaal in haar herstel, want hierdoor kon Mabel, veel sneller dan we durfden te hopen, dezelfde dag mee naar huis. Een heel bijzonder moment."
Trots
Om thuis de zorg ook goed op te starten krijgt het jonge gezin nog een aantal uur kraamzorg. "Zo kunnen we ook thuis, met een beetje begeleiding, invulling geven aan de behoeften van Mabel. Ze is nu ruim 37 weken. Dat vraagt nog enige aanpassing. Het is ontzettend fijn dat we deze zorg zelf, nu in onze eigen vertrouwde omgeving, mogen bieden. Voor nu zijn we ontzettend dankbaar dat Mabel het zo goed doet en enorm trots op de vechtlust van ons kleine meisje."
Bezoek kunnen ze voorlopig niet ontvangen. "Dat vinden we heel erg jammer, want ook wij willen ons grote geluk heel graag delen met onze ouders, familie en vrienden. Helaas is dat op dit moment niet verantwoord. Daarom kan Mabel, die nog erg kwetsbaar is, zolang de maatregelen van het RIVM rondom het coronavirus van kracht zijn, alleen digitaal of via de 'etalage' (ons keukenraam) bewonderd worden. Dit is uiteraard anders dan we ons hadden voorgesteld en we missen onze familie en vrienden dan ook enorm in deze bijzondere periode in ons leven. We hopen en verwachten hiermee echter de juiste keuze te maken, in het belang van Mabel. Wel hopen we op een later moment een kraamfeest te houden."