VVAC wint, Groot-Ammers ontstemd over 1-0
Derby onder hoogspanning
ottoland • Met teveel 'alles erop en eraan'. Want vuurwerk en een beetje emotie horen bij zo'n wedstrijd. Maar er zijn grenzen en die werden duidelijk overschreden. Zeker na afloop, waar op het doorgaans gezellige sportcomplex De Put een vechtpartij ontstond. Sommige 'supporters' verlaagden zich enorm en goedwillende vrijwilligers sprongen ertussen in een poging de boel te sussen. Beschamend.
De belangen waren groot. Groot-Ammers zit vanaf de winterstop in een flow en kwam ongeslagen op bezoek. Gastheer VVAC daarentegen had de laatste zes wedstrijden geen punt meer gehaald. VVAC wist wat het te doen stond en dat was winnen. Met de na een halfjaar blessureleed weer teruggekeerde Bart Koomans op het middenveld nam VVAC het heft steeds meer in handen. Met een spierscheuring moest Jurre den Besten, die ongelukkig neerkwam na een luchtduel, met veel pijn het veld verlaten.
VVAC moest even de zaakjes op orde stellen en Groot-Ammers leek direct te profiteren. Nota bene Koomans gaf een prima pass op Jan-Willem Renes, maar de Ammerse spits profiteerde oog in oog met keeper Mathijs de Hoop niet. In deel twee trok Groot-Ammers het spel meer naar zich toe. Richting de eigen fanatieke supportersschare hadden de mannen van trainer Ferry van Dijk geen last van de stevige tegenwind. Maar VVAC bleef ook gevaarlijk. Uit het niets raakte Joran Houweling de bovenkant van de lat. Een door de wind gedragen schot vloog over alles en iedereen heen, maar dus niet in het doel. In de 75e minuut was het wel raak. Een doelpunt met een luchtje. Ex-VVAC-er Bob van Oosterhout raakte geblesseerd rond de middellijn. De overigens prima fluitende jonge scheidsrechter Paul van der Wiel floot niet voor een overtredig en omdat ook VVAC niet van zins was de bal uit te schieten, ging het spel verder. Een hoge bal belandde op het hoofd van de sterke en lange Houweling, die de 1-0 binnenkopte. Tot woede van heel Groot-Ammers. "Dit past niet bij deze wedstrijd. In de eerste helft hebben wij diverse keren de bal bij blessures over de zijlijn getrapt. In deze prachtige entourage moet je sportief blijven en niet doorvoetballen, als een scheidsrechter onterecht niet wil fluiten", aldus aanvoerder Ruud Ouweneel na afloop.
Onderbreking
Het had nog erger kunnen aflopen, wist ook de ervaren laatste man. "Ja, die 2-0 van Houweling was over de lijn, maar die durfde de scheids niet goed te keuren." De Ammerse vlaggenist hield bij de rake kopbal van Houweling de vlag naar beneden en dus maakte De Put zich op voor een lekkere slotfase. De uitsupporters waren er van overtuigd dat Groot-Ammers een penalty (en misschien wel twee) werd onthouden. Ook een rode kaart voor Koomans had niet misstaan, volgens de Ammerse voetbalkenners. Met een extra moment van ingelaste rust -nadat allerlei voorwerpen in het strafschopgebied van VVAC waren gegooid- haalde de wedstrijd het einde. Maar vraag dus niet hoe.
VVAC-trainer Miguel Munoz: "Het was een slechte wedstrijd, met veel gevoelens en veel emoties. Wij zat aan de gelukkige kant. De eerste helft waren wij beter, maar zij kregen wel twee 100%-kansen. Dat heb ik ze ook verweten in de rust. We speelden teveel over links, terwijl we met junior Daan Kamperman juist creativiteit en snelheid aan de rechterkant hadden. In de tweede helft waren we te angstig, maar gelukkig hebben we wel gewonnen. Een terecht doelpunt, want je kan niet voor elke speler die met kramp op de grond ligt de bal uittrappen. Deze drie punten in deze zespuntenwedstrijd zijn dik verdiend. Ik ben er heel blij mee. Dit is goed voor de club en voor mij ook", knipoogde Munoz. Iets verderop was collega Ferry van Dijk een stuk minder vrolijk. "Ik had hier willen winnen en dan hadden we, gezien de uitslagen, hele goede zaken gedaan. We hebben de kansen gehad, maar zij waren ook dreigend. De wedstrijd kantelde door die cruciale en onterechte 1-0. Bob van Oosterhout had de noppen in zijn benen staan, maar de scheidsrechter floot niet en VVAC scoorde. En toen werd het voor ons heel lastig. Jammer, want we hadden zelfs drie plekken kunnen stijgen."
Theo Sprong