• Ouders voor Elkaar hield vrijdag een bijeenkomst.
• Ouders voor Elkaar hield vrijdag een bijeenkomst. Foto: Aangeleverd

'Ouders voor Elkaar' voorziet in behoefte

vianen • In 2018 ging in Vianen 'Ouders voor Elkaar' van start. Coördinatoren Simon Kranendonk en Ellen Roeland én de gemeente willen het project uitrollen over Vijfheerenlanden. "Het voorziet in een behoefte."

Ouders voor Elkaar is een maatjesproject voor gescheiden ouders, waarbij 'ervaren' gescheiden ouders pas gescheiden ouders ondersteunen. Informatieavonden sloegen in het verleden niet aan. De koppeling van vrijwilligers en deelnemers werd wél een succes. "Veel mensen die scheiden, vinden steun in hun eigen netwerk. En online is er volop informatie te vinden, maar het is ook prettig om met iemand aan tafel te zitten die hetzelfde heeft meegemaakt en begrijpt wat je doormaakt. Bovendien vinden veel deelnemers het fijn om contact te hebben met iemand buiten de eigen familie- of kennissenkring. Familie en vrienden kiezen partij voor je, maar dat helpt niet altijd. Praten met een buitenstaander werkt vaak heilzaam", vertelt Ellen Roeland. In de praktijk koppelen de coördinatoren deelnemers die zich aanmelden aan ouders die eerder scheidden en zich als vrijwilligers opgaven voor dit project. Onder het motto 'Waarom moeilijk doen, als het samen kan', delen de vrijwilligers hun ervaringen met ouders die net gescheiden zijn. "We houden eerst een intakegesprek met de deelnemers om te kijken waar ze behoefte aan hebben. Vervolgens proberen we een vrijwilliger te zoeken die bij ze past. Tijdens dat 'koppelingsgesprek' en de eerste ontmoeting tussen vrijwilliger en deelnemer wordt gekeken of er een 'klik' is." Als dat het geval is, wordt de koppeling voortgezet. Gemiddeld is er eens per twee weken een uurtje contact, waarbij de deelnemer laat weten waar hij of zij tegen aan loopt. "Er zijn koppels die daarnaast veel appen, mailen of bellen. De gespreksonderwerpen lopen uiteen. De een wil zomaar even bijpraten, een ander heeft een mail van de 'ex' of advocaat gekregen en wil zijn of haar hart luchten." De coördinatoren houden op de achtergrond de vinger aan de pols. "Loopt het goed? Moeten we bijsturen? Sommige deelnemers willen heel veel contact. Kan zijn 'maatje' dat aan? Het is vrijwilligerswerk, het moet haalbaar blijven." Om hun werk zo goed mogelijk te kunnen doen, worden de vrijwilligers begeleid. "We kijken waar ze tegen aan lopen in het contact met hun maatje. Daarnaast doen we aan deskundigheidsbevordering." Na drie maanden is er een evaluatie, na een half jaar wordt het traject doorgaans afgerond. "We proberen maatwerk te leveren. Soms houden deelnemers en vrijwilligers – buiten het project om – contact met elkaar. Dat is prima. En als een deelnemer langer behoefte heeft aan ondersteuning proberen we iets anders te regelen." Het afgelopen jaar werden er twaalf 'koppelingen' verricht. En met succes, benadrukt Ellen Roeland. "De deelnemers zijn heel enthousiast, maar dat geldt ook voor de vrijwilligers. Het helpen van anderen komt hun eigen verwerkingsproces ten goede."

Na het succes van het eerste jaar willen de coördinatoren het project uitbreiden. "Het is belangrijk dat mensen ons weten te vinden." Alle informatie over 'Ouders voor Elkaar' is te vinden op www.oudersvoorelkaar.nl. Daar kunnen mensen zich ook opgeven als deelnemer of vrijwilliger.