Winterweer maakt 46e editie wielerronde superzwaar
Snelle beslissing in Lexmond
lexmond • Het was bar koud in de 46e ronde van Lexmond. En die weersomstandigheden waren voor de latere winnaar Luuc Bugter en zijn teamgenoot Martijn Budding reden om al heel vroeg het spel op de wagen te zetten.
"Ik verwachtte nog meer van die winterse buien en had geen zin om bij een valpartij betrokken te raken", vertelde Bugter na afloop. Andere kanshebbers werden door deze vroege vlucht duidelijk verrast. Slechts twee man, Marien Bogaard en Youp Havermans waren alert en sprongen mee.
Plaatselijke favoriet Rens Tulner had ook de eerste slag gemist. Zelfs toen een paar rondjes later een groep van acht achtervolgers zich aandiende zat de thuisrijder er niet bij. Maar Tulner maakt er in zijn woonplaats elk jaar toch weer een spektakel van. Ook nu besloot hij in zijn eentje alsnog de oversteek van het peloton naar de tweede kopgroep te maken. "Dat koste heel veel kracht", vertelde hij na afloop. Bugter en Budding draaiden als een trein en de andere twee konden zich beperken tot lekker mee fietsen.
Nadat het peloton was gedubbeld, werd het toch nog een boeiende finale. De twee smaakmakers in de kopgroep sprongen andermaal weg. Samen zouden ze voor de hoofdprijzen gaan. Overigens mocht Bugter vanwege eerdere verdiensten, van Budding winnen. Bogers besloot zijn derde plaats veilig te stellen en Havermans zakte helemaal terug. Dat laatste had Rens Tulner niet opgemerkt. Hij besloot voor plaats vijf een ultieme sprong te wagen. Hij kreeg twee man mee.
Sterke eindsprint
Vierhonderd meter voor de eindstreep perste hij er nog een hele sterke sprint uit en bleef daarmee Robert Berk en Wessel Krul de baas. "En toen hoorde ik dat ik ook nog vierde was geworden. Ik heb me voor eigen publiek toch weer laten zien", meende hij.
Dat laatste vond de organisatie ook. Vandaar dat ze hun plaatsgenoot bij de huldiging betrokken. Er werd gewoon een vierde plek bij het podium gemaakt. Dus ook voor Tulner de kussen en de bloemen. "Nu snel naar huis en herstellen voor de koers van morgen", besloot hij.
Kortom, het leven van een elite renner gaat heus niet altijd over rozen. Tulner die als junior deze ronde al een keer won en het jaar daarop tweede werd, wil hem nog altijd bij de 'grote mannen' een keer winnen. Zijn kans komt nog wel. In deze 46e was plek vier het hoogst haalbare.
Ed van Tuijl