'Gouden' schaatsduo Stark en Van der Veen
lexmond/meerkerk • Sinds een paar jaar schaatsen ze in hetzelfde team, Ciska Stark en Arno van der Veen. Onder leiding van Heukelummer Sandro Cara werpen de vele trainingsuren hun vruchten af.
De Lexmondse Stark rondde haar succesvolle schaatsseizoen af met een wereldtitel masters 55+. Een paar weken eerder werd Meerkerker Van der Veen nationaal kampioen op de marathon 40 plus. "Sandro heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan onze prestaties", begint Ciska Stark (56). "Hij rijdt zelf mee en wijst ons in de bochten al schaatsend op onze fouten. In de volgende bocht breng je wat je hoort meteen in praktijk."
Arno van der Veen knikt. "Maar ook op het mentale vlak weet hij ons te prikkelen. Dit seizoen had ik Sandro extra hard nodig. In het begin van het seizoen zat ik namelijk niet zo goed in mijn vel. Sandro adviseerde mij iets gas terug te nemen. We trainden meer op techniek, dan op snelheid en duur. Ik sloeg ook weleens een training over en op zijn advies zat ik rond de kerst meer op de racefiets."
Focus
Met succes, want Van der Veen (45) pakte begin dit jaar de draad goed op. "Na diverse wedstrijden op Flevonice en het Zesbanentoernooi kwam van lieverlee de vorm. Eind januari won ik in Haarlem met een ronde voorsprong op mijn belagers, toen wist ik dat het goed zat. Ik nam een middag vrij van mijn werk om wat trainingsuren te maken op de fiets. Na drie podiumplaatsen in voorgaande edities was ik gefocust om eindelijk eens Nederlands kampioen te worden. In de slotfase bleven we met dertien man over. Het tempo bleef hoog en niemand wist weg te komen. Vanaf koppositie ging ik de laatste bocht in en met mijn sterke sprint wist ik de rest van het peloton voor te blijven."
Stark lacht. "Tijdens de wedstrijden zie ik dat de concurrentie Arno altijd in de gaten houden. Een tijdje geleden reed hij niet in het gele verenigingspak van VHL, maar in het zwart. Dat hadden mannen als Kurt Wubben en Arnold Gaasenbeek even niet door en Arno won. Marathonrijden is minder geschikt voor mij, het is vaak een nerveus gedoe waarin je tactisch heel goed moet zijn. Met langebaanschaatsen kun je veel gemakkelijker focussen op je doel, je hebt maar één tegenstander en hoeft er verder alleen op te letten dat je goed wisselt."
En die gingen perfect bij de Lexmondse. Niet alleen in Bjugn, getuige de eerdere derde plek op het NK en het zilver tijdens het WK Sprint. "Al een paar weken geleden was ik in goeden doen. Ik verbeterde mijn PR's op 500 en 1000 meter, belangrijke afstanden voor een goed klassement. In Noorwegen won ik alle afstanden en dus alle reden tot dankbaarheid."
Theo Sprong