Aart Kooijman en Bep Kemp 70 jaar lid van Brederodes
'We horen nu écht bij de oude garde'
vianen • Nog twee jaar, dan is Brederodes toe aan zijn eeuwfeest. Als het aan Aart Kooijman en Bep Kemp ligt zijn óók zij dan van de partij. "Brederodes is een deel van ons leven geworden, en dat gaat nooit over."
Zowel Kooijman (80) als Kemp (84) groeiden op in de binnenstad. De eerste in het gebied van de Buitenstad, de tweede een paar honderd meter verder, in de Voor- en de Achterstraat. Beiden maakten deel uit van een wijkteam, maar geen van twee kan zich herinneren of ze ooit tegen elkaar hebben gevoetbald.
Overgeheveld
"Ik kon pas op voetbal toen ik 14 jaar was", blikt Kemp terug. "Twee jaar later werd ik al overgeheveld naar het eerste elftal. Ik was rechtsbuiten, akelig snel en maakte veel doelpunten. Er werd vooral toegeleefd naar de derby's tegen Fortitudo, VVIJ, JSV en Vreeswijk. Niet alleen door de spelers, maar ook door het publiek. Naar het voetballen gaan was het enige vertier dat men op zondag had. Er kwam heel wat meer volk op af dan tegenwoordig. Van het centrum, via de dijk, naar het veld in de uiterwaarden had veel weg van een processie."
Bep Kemp speelde veertien seizoen, waarvan lange tijd als aanvoerder, in het eerste. Toen hij te veel last kreeg van zijn knie stopte hij ermee.
IJscowagen
Aart Kooijman was een ouderwetse linksbinnen of –buiten, met een aardig schot en scorend vermogen. "Als jeugdspeler moesten we natuurlijk ook uitwedstrijden spelen. Tegen buurtclubs als Vreeswijk, VVIJ en JSV gingen we op de fiets. Wedstrijden in Utrecht waren lastiger, want er waren weinig ouders die een auto hadden. Meestal maakten we gebruik van de vrachtwagen van H. de Groot en de ijscowagen van Gert Vlot. Ik weet nog dat we op enig moment, aan één zijde van het veld langs de Lek, verlichting kregen. Soms kwam de rivierpolitie voorbij, en moesten we de lampen uitdoen om de scheepvaart niet in gevaar te brengen!" Als voetballer maakte Kooijman de overstap naar de Sportlaan nog mee, terwijl hij ook nog even heeft gevoetbald op het in sportpark Blankensteijn. Hij vond het welletjes toen hij 44 was.
Beheerscommissie
Na het beëindigen van hun sportieve carrière gingen de mannen niet verloren voor Brederodes. Aart Kooijman stapte al snel in de beheerscommissie, waar hij zo'n vijfentwintig jaar deel van heeft uitgemaakt. Op het nieuwe sportpark kreeg hij onder andere te maken met uitbreiding van de kleedkamers, de bouw van een tribune, veldverlichting, het metselen van dug-outs en het onderhoud van de opstallen.
Bep Kemp ging eerst verder als elftalleider van zondag 1, zat achtereenvolgens in de commissie toto/lotto, was materiaalbeheerder, invouwer en bezorger van het clubblad, penningmeester, leider van zaterdag 1 en voorzitter van de kantinecommissie. In 1988 werd hij voorzitter van Brederodes, een functie die twaalf jaar met verve heeft vervuld. "Ik heb zoveel voor Brederodes kunnen doen omdat ik er de ruimte voor kreeg van mijn vrouw Willy. Die kwam uit een voetbalgezin –haar vader Leo was een van de eerste voorzitters van Brederodes- en wist niet beter dan dat er veel vergaderd en overlegd moest worden. Ik wilde alles weten, en als er ergens problemen waren liet ik dat niet sudderen maar probeerde ik dat zo snel mogelijk op te lossen. Nadat ik in 2000 stopte als voorzitter heb ik Brederodes niet los kunnen laten. Er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan denk. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Brederodes is een deel van mijn leven geworden, en dat gaat nooit over."
Rijkelijk beloond
Bep werd er rijkelijk voor beloond: lid van verdiensten, Viaanse Noot, zilveren erespeld van de KNVB, en een Koninklijke Onderscheiding als hoogtepunt.
Peter Verbeek