'Het waren mooie jaren in Everdingen'
'We gaan, het avontuur lokt'
Toen werden Liz Geurts en Jos van Oosten getroffen door de schoonheid en de rust van Noorwegen. Vrijdag namen ze afscheid van het dorp, zaterdag vertrokken ze naar hun nieuwe onderkomen op de Lofoten, 300 kilometer boven de Poolcirkel. Eigenlijk zat het avontuur er al een poosje aan te komen, anderzijds waren ze met hun hele hebben en houden betrokken bij tal van ontwikkelingen rond 'Vitaal Dorp Everdingen'. "Dit was niet gepland, het gebeurde gewoon. Het is net een verliefdheid die je overkomt."
De laatste weken waren hektisch voor Liz Geurts (52) en Jos van Oosten (55). "Het is net een mallemolen, wat moest er nog veel geregeld worden. Ons hele leven ligt even overhoop. Hier is ook geen draaiboek voor. We wisten dat er een hoop op ons af zou komen, maar de afgelopen periode hebben we wel eens achter onze oren gekrabbeld", lacht het stel terwijl ze net even uitpuffen van al het gesjouw en geregel. In hun bijna lege woning aan de Graaf Huibertlaan, pal tegen de Lekdijk, vertellen ze over de grote verandering in hun leven. "Vorig jaar zomer zijn we naar de Noordkaap geweest, daarna hebben we een week op de Lofoten doorgebracht." Ze werden gegrepen door het overweldigende natuurschoon, maar ook door het levenstempo dat veel minder gehaast is dan 'thuis'. "Het is daar zo ontzettend mooi. We besloten in de winter nog een keer terug te gaan om het Noorderlicht te zien en om te kijken hoe het is om in het donker te leven. We dachten dat we daarna ook dit doel van ons lijstje af konden strepen. We waren er een paar dagen toen we ons realiseerden dat we overweldigd werden door de schoonheid van het gebied. De combinatie van de bergen en de zee, de ruigheid van het landschap. Zo authentiek. Prachtig."
Bovendien was er een 'klik' met de bevolking, de volksaard beviel uitstekend. "Noren zijn soms wat stug, maar dat geldt zeker niet voor de inwoners van de Lofoten. Door het toerisme en de vangst op kabeljauw zijn ze gewend aan vreemdelingen. Bovendien zijn de mensen daar lekker gek, ze feesten graag en door de vele internationale contacten is het een open gemeenschap." Groot verschil met Nederland is dat de Noorse eilandengroep bepaald niet dicht bevolkt is. De Lofoten hebben een oppervlakte van 1227 vierkante kilometer, iets kleiner dan de provincie Utrecht, maar er wonen net 24.000 inwoners.
Liz en Jos gaan in Laukvik wonen en werken, een dorpje van amper 400 inwoners. Dertig kilometer verderop ligt een 'grote' stad met allerlei voorzieningen. Daar wonen zo'n 4.000 mensen. "De inwoners van Laukvik vormen een hechte gemeenschap. Het leven verloopt rustig, veel minder jachtig dan in Nederland. Er heerst een sfeer van 'manana'. Het komt wel goed. Morgen, of nog wat later. En dat gebeurt ook, maar zonder die druk die we in Nederland gewend zijn. Dat spreekt ons aan. De afgelopen jaren was ons leven nogal hectisch." Hoewel de Lofoten honderden kilometers boven de Poolcirkel liggen, is het klimaat gematigd. "Door de warme golfstroom heerst er een zeeklimaat. Gemiddeld scheelt het maar een graad of vijf met Nederland. De afgelopen periode was het er achttien graden. 's Winters is de gemiddelde temperatuur min één, al kan het natuurlijk best stevig vriezen."
Van oudsher waren de inwoners van de Lofoten boeren en vissers. "Ze stammen af van de Vikingen." Tegenwoordig is toerisme een belangrijke bron van inkomsten. En dat is ook precies waar Liz en Jos zich mee bezig gaan houden. Van twee andere Nederlanders hebben ze een bedrijf overgenomen dat een bed en breakfast runt en noorderlicht-, mizomernachtzon - en zomerreizen organiseert, maar ook onderdak biedt aan toeristen die vanuit het Gasthuis hun eigen programma samenstellen. "Geweldig leuk om al die wandelingen en uitstapjes en reizen naar mooie musea, stadjes en eilanden te organiseren. We kijken er naar uit om alles ook zelf te gaan bekijken." Volgens het stel zijn er steeds meer toeristen die een bezoek aan de Lofoten op hun verlanglijstje hebben staan, zeker na de aandacht die onder meer National Geographic aan de eilanden besteedde. Ze hebben er dan ook alle vertrouwen in dat hun onderneming een succes wordt. De komende tien tot vijftien jaar hopen ze op de Lofoten te blijven. "Daarna is het de bedoeling dat we naar Nederland terugkomen, maar hoe het precies uitpakt zien we dan wel. We hebben er in ieder geval heel veel zin in. We kunnen niet wachten. Het avontuur lokt, laten we gaan."