'Ik probeer in het nu te leven'
Team Carolien gaat ervoor
Ondanks haar ziekte moet het een mooie week gaan worden. "We hebben een groot huis gehuurd bovenop de Alpe d'Huez. Mijn man Jan en twee zonen Remco en Stefan -een tweeling van 22 jaar- doen ook mee aan Alpe d'HuZes. Ze zijn erg sportief. Ze schaatsen bij STV de Lekstreek en fietsen 's zomers. Ook alle drie mijn broers gaan mee de berg op: mijn oudste broer op mijn racefiets. Dat lukt me namelijk niet meer. Ik heb ontheffing om op de e-bike te gaan. Ik wil twee keer omhoog."
Carolien en haar man Jan maakten in juni 2016 al kennis met Alpe d'HuZes toen Jan namens het agrarische team Big Challenge deelnam. Carolien: "Hij werd dat jaar vijftig en vond het een mooie uitdaging. Hij reed zes keer omhoog. Ik vond het een prachtig evenement: die sfeer en saamhorigheid, kippenvel gewoon. Achteraf gezien had ik op dat moment zelf kanker in mijn lichaam, maar dat wist ik toen nog niet.."
Ongeloof
Enkele maanden later kwam namelijk na jarenlange, onbehandelbare rugklachten de diagnose: Carolien –destijds 48 jaar- had borstkanker met uitzaaiingen in haar botten. "Onze wereld stortte in. Er was ook ongeloof. Ik had altijd gezond geleefd, nooit gerookt of veel gedronken. Ik was sportief en stapte sinds de jongens aan het wielrennen waren ook veel op de racefiets. Ik had nooit gedacht dat dit mij zou overkomen." Desondanks zette de inwoonster van Vlist de knop om: "Het leven gaat ook na de diagnose verder. Mijn motto werd: 'Het is zoals het is'. Ik word niet meer beter, maar we gaan er nog wel wat moois van maken. De melkkoeien op ons melkveebedrijf hebben we weggedaan, zodat we meer vrijheid hebben. Wel hebben we van de buurman nog wat jongvee, dat we voor hem verzorgen."
Carolien werd afgekeurd voor haar werk. "Ik had een baan bij de Nederlandse Voedsel- en Warenauthoriteit. Ik heb het lang met de nodige moeite vol kunnen houden, maar het ging niet meer. Een voorbeeld: toen ik een keer hoestte, liep ik een gebroken rib op. Het was iedere keer wel wat. Nu doe ik vrijwilligerswerk bij onder andere GRTC Excelsior, de wielervereniging in Gouda." Daarnaast vergt de voorbereiding voor Alpe d'HuZes haar veel tijd. "Eigenlijk had ik Jan gevraagd of hij met de jongens aan Alpe d'HuZes mee wilde doen als ik er niet meer zou zijn. Toen dacht ik: 'waarom wachten tot ik dood ben, waarom doe ik zelf ook niet mee?' En dus hebben we een team gevormd: Team Carolien. Naast genoemde personen zitten er ook nog een zwager en een vriend in het team. Ik word daar erg blij van."
Uitstel
Haar situatie is nu redelijk stabiel, maar ze heeft een heftige periode achter de rug. "In september 2018 werden ook uitzaaiingen in mijn lever en hersenvlies aangetroffen. Eind oktober werd ik bestraald op mijn hoofd. Daar hield ik een grote kale plek aan over, waardoor ik nu een haarstukje heb. Het was zwaar, maar de behandelingen -een operatie, bestralingen en nieuwe kuur- zijn aangeslagen."
Ze weet dat ze de strijd niet gaat winnen. De behandelingen leveren 'slechts' uitstel op. "Eigenlijk zit mijn hele lichaam, behalve mijn longen, vol met kanker. "Ik heb geen hoop op genezing. Ooit zal dat wellicht lukken, maar dat maak ik niet meer mee. Ik ga in principe dood aan kanker. De eerste prognose was destijds dat ik nog 2,5 jaar te leven had. Die heb ik inmiddels achter de rug. Volgens mijn arts maak ik de vier jaar ook nog wel vol. Iedere keer als een behandeling is uitgewerkt en ik aan een nieuwe begin, weet ik dat het einde dichterbij komt." Als het zover is, kijkt ze terug op een mooi leven, stelt ze: "Ik ben blij dat de jongens op eigen benen staan. Natuurlijk komt een afscheid altijd te vroeg, maar we kunnen ons er in ieder geval op voorbereiden. Het lijkt me nog erger om uit het leven te worden gerukt."
'Ik ben blij met de dingen die ik nog heb en die ik nog kan doen'
Tenslotte: "Ik probeer 'in het nu' te leven. Niet te veel te plannen, zeker niet te ver vooruit. Ik weet echt niet hoe ik me over een half jaar voel. Ik heb geen bucketlist van wat ik per sé nog wil doen. Ja, we zijn pas met de Thalys naar Parijs geweest, maar dat wilde ik al voordat ik ziek werd. Ik ben blij met de dingen die ik nog heb en die ik nog kan doen. Alpe d'HuZes bijvoorbeeld: daar kijk ik erg naar uit."