Gerrit Neven stopt na jubileumexpositie
'Je moet jezelf niet voor de gek houden'
schoonhoven • Opeens lag hij languit op het asfalt van de Bonrepas. De boomlange Gerrit Neven was even volledig van de wereld, terwijl geschrokken fietsers snel het alarmnummer belden. De 79-jarige Schoonhovenaar houdt het op een lichte tia, maar het onderzoek van de neuroloog van het Groene Hart ziekenhuis heeft nog geen uitsluitsel gegeven. "Op de scan was weinig te zien", zegt Neven. "Ik moet me binnenkort weer melden."
Wel merkt de kunstenaar dat hij na de val op die bloedhete zomerdag niet meer de oude is. Gerrit Neven heeft een jasje uitgedaan, zoals dat heet. "Het lichaam doet niet meer wat ik wil. Ik kan soms niet op woorden komen, loop moeilijk en het schilderen is niet van mijn gebruikelijke niveau. Dat is frustrerend, maar aan de andere kant hoort dat bij iemand die tachtig jaar wordt. Ouderdom komt met gebreken." Niettemin vindt Neven het jammer dat hij geen mooie aquarellen meer kan vervaardigen. "Ik heb het tegen beter weten in nog een paar keer geprobeerd, maar ik was er steeds na een paar strepen klaar mee. Dan houdt het op. Je moet jezelf niet voor de gek houden. Het is mooi geweest."
Gerrit Neven heeft in binnen- en buitenland taferelen getekend en geschilderd. Van de uiterwaarden bij Jaarsveld tot aan de lagunes van Venetië. "Met op de kop af tachtig exposities mag je zeggen dat het gebodene iets voorstelde. Alleen was het gek dat ik in mijn eigen omgeving, in de Krimpenerwaard, veel minder werken verkocht dan buiten de regio. Je zou verwachten dat de rivier en het veenweidelandschap belangstelling zou wekken van de lokale bevolking, maar de respons was steeds matig." Bij het exposeren hoorde ook vaak gedeeltelijke verkoop om de fraaie houten lijsten voor nieuwe creaties te kunnen bekostigen. Want rijk is de voormalige plateelschilder er nooit van geworden. "Geld was nooit het uitgangspunt. Ik was geen professional, maar probeerde toch het publiek te bekoren. Ik had zo m'n eigen stijl. Veel schilders leggen bij aquarelleren met schetsen de basis, maar ik trok met een zacht potlood juist heldere lijnen. Zo weids mogelijk. Daarmee was het geraamte van het kunstwerk gereed en ik kon het naar smaak en believen inkleuren. Dat had ik al eerder met pentekeningen gedaan. Dat was mijn andere grote liefde." Je zou de jubileumexpositie in De Veerpoort, die op zaterdag 2 maart om 16.00 uur officieel wordt geopend, als een afscheidsgroet van de schilder kunnen zien. Zijn zoons Pieter en Kees nemen het officiële gedeelte voor hun rekening en zijn dochter vliegt over uit Detroit (VS) om deze mijlpaal bij te wonen. Een reünie en een eerbetoon tegelijk.