• Jan van Nouhuys heeft zijn gereedschap verkocht aan studenten.
• Jan van Nouhuys heeft zijn gereedschap verkocht aan studenten.

'Gereedschapsfeestje' bij Van Nouhuys

schoonhoven • Zijn handen kan hij niet meer gebruiken om weerbarstig zilver om te toveren tot een eigentijds sieraad van hoge kwaliteit. Het hameren, boren en zagen lukt niet meer. Daarom heeft de Schoonhovense edelsmid Jan van Nouhuys (69) definitief een punt achter zijn rijke 40-jarige loopbaan gezet.

Hij heeft het gereedschap en diverse machines uit Studio 925 aan de Weergang verkocht aan tien voormalige stagiairs en cursisten van de Vakschool. "Een gereedschapsfeestje", meent de inmiddels naar het oosten van Nederland vertrokken kunstenaar.

"Tegen contante betaling van 450 euro mochten ze hamers, vijlen, frezen, ivoor, fijn hout, walsen, persen, polijstmachine, zuurbak, blaasbalg, rollerbank, werkbank en hoekknipper uitzoeken. Eerst werden de keuzes van de jonge smeden op papier gezet om hun lijstjes te vergelijken. Bij gelijktijdige interesse voor een apparaat volgde loting. Na afloop hebben mijn vrouw Anneke en ik met de hele groep gedineerd. We vonden het een fantastische afsluiting."

Masterclasses

Van Nouhuys heeft op deze wijze zijn gehele gereedschapscollectie de deur uitgedaan. Het was even of zijn leven weer voorbij kwam in zijn geliefde galerie. "Hier is niet alleen kunst gecreëerd. Ik heb in dit pand ook lezingen en masterclasses gegeven, er zijn exposities gehouden en heel veel nieuwe ideeën geventileerd", vertelt Nouhuys.

Eén van de belangrijkste veranderingen die Van Nouhuys bewerkstelligde was 'Zilver in Beweging' in het begin van de jaren negentig. "De markt lag aan gruzelementen. Voor zilversmeden was geen werk tijdens die crisisperiode. Door kunstenaars uit verschillende disciplines, die allemaal iets met zilver hadden, bij elkaar brengen door middel van vakgerichte seminars ontstond een wisselwerking. Dat leidde tot fraaie ontwerpen van zilverwerken en reizende tentoonstellingen. Dat zorgde voor nieuwe impulsen, aandacht van het publiek en veel publiciteit."

Van Nouhuys benadrukt dat niemand in een bepaalde richting werd geduwd. "Dat heeft geen zin. Zilver is weerbarstig, net als mensen. Daarom kun je niets forceren, maar moet je het laten gebeuren. Je kan slechts inspireren." Datzelfde geldt voor de stijl. "Een buitenstaander ziet misschien een andere stijl, maar voor mij was het een natuurlijk proces van groei en verandering."

Na tien jaar van projecten van Zilver in Beweging liepen de initiatiefnemers aan tegen een tekort aan mensen, geld en ideeën. "Gezien de toegenomen belangstelling voor zilver die erdoor op gang is gekomen, zeiden we: de missie is voltooid. We kijken met veel voldoening terug op de tien jaren van Zilver in Beweging."

Pieter van der Laan