VBL: 'Landschap is een publieke waarde'
zijderveld • Het Planbureau voor de Leefomgeving waarschuwt in het onlangs gepubliceerde rapport 'Zorg voor Landschap' voor een ongebreidelde groei van zonnevelden en windparken in het Nederlandse landschap.
"Voor windenergie lijkt clustering in een beperkt aantal windrijke en dunbevolkte gebieden wenselijk, om te voorkomen dat in het hele land op een groot aantal plekken kleine windparken van enkele molens verrijzen, en netbeheerders voor de aansluiting van die parken een fijnmazig (duur) transportnet moeten aanleggen." Cathrijn Haubrich, voorzitter van de Vereniging tot Behoud van het Lingelandschap, is blij met het rapport. "Eindelijk komt er weer enige interesse voor landschap en kwaliteit van landschap. In het vorige decennium van deze 21e eeuw was die interesse er nog wel. De nota Belvédère getuigde daarvan. Maar Belvédère is onderaan in een la verdwenen. 'Nationale landschappen' zijn door het Rijk over de schutting gegooid naar de provincies. Provincies wilden en willen ze helemaal niet hebben. Ze handhaven niks en niemand spreekt ze er op aan. Landschap is een publieke waarde, maar niemand wil er voor zorgen."
Toch is landschap volgens Haubrich een belangrijk element voor het welbevinden van de inwoners van dat landschap. Landschap is een deel van je gevoelde identiteit met je eigen woonplaats en je eigen streek. Het representeert je 'er thuis voelen'. Landschap is ook een economische waarde: Huizen worden meer waard in een mooi landschap. Dagjesmensen en toeristen komen niet zozeer vanwege natuurwaarden, vanwege rijen windmolens, enorme verglaasde zonnevelden en al helemaal niet vanwege de verdoosde industrieterreinen naar onze streek, maar vanwege het mooie landschap als omgeving om in te recreëren. Alle reden dus om landschap serieus te nemen in je plannen. Niet alleen in woord maar ook in daad."
'Zorg voor Landschap' is natuurlijk niet alleen geschreven voor het Lingelandschap, zegt Haubrich. "Maar hier wordt het wel met extra gejuich begroet. Het Rivierenland staat als overloop van de Randstad extra onder druk. Wij constateren bij provincie, gemeentes en het waterschap een toenemende onkunde over landschappen. De glazige blik bij raadsleden en ambtenaren spreekt boekdelen. De VBL slaat daarom alarm. Het gaat met de schoonheid van het landschap hetzelfde als met schoon water en met schone lucht. Het lijkt gratis, maar dat is het niet. Je moet er voor zorgen, want anders raakt het op. Bedenk: landschap kun je maar één keer verknoeien. Je krijgt het nooit meer terug."